Τζον Γκάουερ
| Τζον Γκάουερ | |
|---|---|
 Ο Τζον Γκάουερ επιτίθεται κατά του κόσμου, μια σφαίρα γης, αέρα και νερού (από εικονογραφημένο χειρόγραφο των έργων του περίπου το 1400). | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | John Gower (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 1330 (περίπου)[1][2][3] Κεντ[4] |
| Θάνατος | Οκτώβριος 1408[3] ή 1408[5] Λονδίνο[4] |
| Τόπος ταφής | Southwark Cathedral |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Αγγλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα Αγγλικά Μέση αγγλική γλώσσα[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής[4] συγγραφέας[5] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Confessio Amantis Unanimes esse qui secula Vox Clamantis Mirour de l'Omme Le traitié pour essampler les amantz marietz Cinkante balades Cronica tripertita Carmen super multiplici viciorum pestilencia Rex celi deus Quicquid homo scribat (In fine) Quia unusquisque Presul ouile regis In praise of peace O recolende Orate pro anima O deus immense H. aquile pullus Est amor Eneidos bucolis Ecce patet tensus Dicunt scripture De lucis scrutinio Cultor in ecclesia |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζον Γκάουερ (αγγλικά: John Gower) (περ. 1330 – Οκτώβριος 1408) ήταν Άγγλος ποιητής, σύγχρονος του Ουίλιαμ Λάνγκλαντ και προσωπικός φίλος του Τζέφρι Τσώσερ. Είναι γνωστός κυρίως για τρία μεγάλα έργα - Mirour de l'Omme, Vox Clamantis και Confessio Amantis - τρία ποιήματα γραμμένα στα αγγλο-νορμανδικά γαλλικά, στα λατινικά και στα μεσαιωνικά αγγλικά αντίστοιχα, τα οποία αναφέρονται σε πολιτικά και ηθικά θέματα.[7]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή του Γκάουερ. Πιθανότατα γεννήθηκε σε οικογένεια γαιοκτημόνων που κατείχε περιουσία στο Κεντ και το Σάφολκ. Πιστεύεται ότι άσκησε τη δικηγορία μέσα ή γύρω από το Λονδίνο.
Στο Λονδίνο συνδέθηκε στενά με άρχοντες της εποχής του. Φαίνεται ότι γνώριζε προσωπικά τον Ριχάρδο Β' επειδή, στον πρόλογο του Confessio Amantis, αφηγείται πως ο βασιλιάς, αφού τον συνάντησε τυχαία στον Τάμεση (πιθανότατα γύρω στο 1385), τον κάλεσε να επιβιβαστεί στη βασιλική φορτηγίδα και ότι η συνομιλία τους κατέληξε σε μια παραγγελία για το έργο που έγραψε. Στη συνέχεια, συντάχθηκε με τον μελλοντικό Ερρίκο Δ' στον οποίο είναι αφιερωμένες οι μεταγενέστερες εκδόσεις του έργου.
Η φιλία του με τον Τσώσερ είναι επίσης πιστοποιημένη. Όταν ο Τσώσερ στάλθηκε σε διπλωματική αποστολή στην Ιταλία το 1378, ο Γκάουερ ήταν ένας από τους πληρεξούσιους για τις υποθέσεις του στην Αγγλία. Οι δύο ποιητές έκαναν επίσης φιλοφρονήσεις ο ένας στον άλλον στα ποιήματά τους: Ο Τσώσερ του αφιέρωσε το ποίημά του Τρωίλος και Χρυσηίδα και ο Γκάουερ ανταπέδωσε με ένα εγκώμιο του φίλου του από την Αφροδίτη στο τέλος του Confessio Amantis.
Προς το τέλος της ζωής του, αποσύρθηκε σε κατοικία που του διέθεσε ο σημερινός καθεδρικός ναός του Σάουθγουορκ στο Λονδίνο, όπου παντρεύτηκε, το 1398, πιθανώς για δεύτερη φορά. Στα τελευταία του χρόνια, ίσως ήδη από το 1400, τυφλώθηκε. Πέθανε στο Λονδίνο το 1408 σε ηλικία σχεδόν 80 ετών και ενταφιάστηκε σε πολυτελή τάφο στον ναό όπου διέμενε.[8]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και έχει χαρακτηρισθεί από τον Τσώσερ «ηθικός» ποιητής, οι στίχοι του είναι θρησκευτικοί, πολιτικοί, ιστορικοί και ηθικοί. Ο κύριος τρόπος έκφρασής του είναι η αλληγορία που τη χρησιμοποίησε ως μέσο προβληματισμού για θέματα της εκκλησίας, του κράτους και της ζωής των απλών ανθρώπων, καθώς και για να εξετάσει τα πνευματικά προβλήματα και τους πειρασμούς που εμποδίζουν κάποιον να συνειδητοποιήσει τα ιδανικά της θρησκείας.[9] Όπως ο Τσώσερ, ο Γκάουερ έγραψε σε ύφος βαθιά επηρεασμένο από τους Λατίνους και Αρχαίους Έλληνες κλασικούς και βοήθησε να εισαχθούν μια σειρά από νέες ποιητικές τεχνικές στη μεσαιωνική αγγλική λογοτεχνία.
Τα πρώτα του έργα ήταν πιθανώς μπαλάντες στα αγγλο-νορμανδικά γαλλικά, που δεν έχουν διασωθεί. Το πρώτο έργο του που διασώθηκε γράφτηκε στην ίδια γλώσσα: είναι το Mirour de l'Omme (1376-1379) (Καθρέφτης του ανθρώπου), γνωστό και με τον λατινικό τίτλο Speculum Meditantis (Καθρέφτης του στοχαστή), ένα ποίημα με σχεδόν 30.000 στίχους που αναφέρεται στη θρησκεία και την ηθική.[10]
Το δεύτερο σημαντικό έργο του, Vox Clamantis (Φωνή βοώντος), γραμμένο στα λατινικά, έχει θέμα την πολιτική κατάσταση στην Αγγλία και περιλαμβάνει σχόλια για τη μεγάλη Εξέγερση των χωρικών του 1381 που ξέσπασε κατά τη συγγραφή του ποιήματος. Ο Γκάουερ παίρνει το μέρος της αριστοκρατίας και φαίνεται ότι εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο με τον οποίο ο Ριχάρδος Β' κατέστειλε την εξέγερση.[11]
Το τρίτο του έργο είναι το Confessio Amantis (Εξομολόγηση του εραστή), ένα ποίημα 30.000 στίχων στη μέση αγγλική γλώσσα, το οποίο χρησιμοποιεί την εξομολόγηση ως αφηγηματικό πλαίσιο στο οποίο παρεμβάλλονται πλήθος διαφορετικών ιστοριών με θέμα τον αυλικό έρωτα και την χριστιανική αγάπη. Όπως και στα προηγούμενα έργα του, η ηθική είναι το αντικείμενο αυτής της εξομολόγησης, ακόμη και όταν οι ιστορίες απεικονίζουν μάλλον ανήθικη συμπεριφορά.
Στα τελευταία του χρόνια, έγραψε μια σειρά από μπαλάντες στα αγγλο-νορμανδικά γαλλικά για ακροατήρια ευγενών και πλουσίων με ρομαντικά θέματα και πολλά ποιήματα που απευθύνονταν στον νέο βασιλιά Ερρίκο Δ΄ που το 1399 του απέφεραν δώρο δύο βαρέλια κρασί από τη Γασκώνη ετησίως εφ' όρου ζωής.[7]
Επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα έργα του Γκάουερ είχαν σημαντική επιρροή στους σύγχρονους και μεταγενέστερους ποιητές, ο Σαίξπηρ τον αναφέρει ως πηγή σε έργα του, στο Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου ο ποιητής εμφανίζεται ως μέλος της χορωδίας και αφηγητής.
Η κριτική αποδοχή της ποίησης του Γκάουερ ήταν ανάμεικτη. Ο Μεσαίωνας γενικά τον θεωρούσε, μαζί με τον Τσώσερ, ως πατέρα της αγγλικής ποίησης: το μνήμα του φέρει την επιγραφή Anglorum Poeta celeberrimus (Ο πιο διάσημος Άγγλος ποιητής). Ωστόσο, η φήμη του μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου, κυρίως επειδή τα έργα του θεωρήθηκαν υπερβολικά διδακτικά ή βαρετά. Έλαβε μεγαλύτερη αναγνώριση τον 20ό αιώνα, αν και δεν πέτυχε το ίδιο αναγνωστικό κοινό και την ίδια κριτική αποδοχή με άλλους σημαντικούς ποιητές της εποχής του.[12]
Σημαντικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Mirour de l'Omme, γύρω στο 1377, γαλλικά (Καθρέφτης της ανθρωπότητας)
- Vox Clamantis, 1382, λατινικά (Φωνή βοώντος)
- Confessio Amantis, 1390, αγγλικά (Εξομολόγηση του εραστή)
- Traité pour Essampler les Amants Marietz (γαλλικά, 1397)
- Cronica Tripertita, περ. 1400, λατινικά
- In Praise of Peace, περ. 1400, αγγλικά (Έπαινος της Ειρήνης)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118696793. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w68050zr. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 212749. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 www
.britannica .com /biography /John-Gower. - ↑ 5,0 5,1 «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12088086k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 7,0 7,1 . «britannica.com/biography/John-Gower».
- ↑ . «chaucer.fas.harvard.edu/pages/john-gower-1325-1403».
- ↑ . «newworldencyclopedia.org/entry/John_Gower».
- ↑ . «boydellandbrewer.com/john-gower-trilingual-poet/».
- ↑ . «chilonas.com/2020/Η Εξέγερση των Χωρικών (Ιούνιος - Νοέμβριος 1381)».
- ↑ . «mypoeticside.com/poets/john-gower-poems».
|