Σπύρος Ευαγγελάτος
Σπύρος Ευαγγελάτος | |
---|---|
Ο Σπύρος Ευαγγελάτος | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Σπύρος Ευαγγελάτος (Ελληνικά)[1] |
Γέννηση | 20 Οκτωβρίου 1940[2] Αθήνα[1] |
Θάνατος | 24 Ιανουαρίου 2017 (76 ετών) Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
Σπουδές |
|
Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου[1], θεατρικός σκηνοθέτης[1], μεταφραστής και διασκευαστής |
Σύζυγος | Λήδα Τασοπούλου |
Τέκνα | Αντίοχος και Κατερίνα |
Γονείς | Αντίοχος Ευαγγελάτος και Ξένη Μπουρεξάκη |
Αδέλφια | Δάφνη Ευαγγελάτου |
Βραβεύσεις |
|
Ο Σπύρος Ευαγγελάτος (20 Οκτωβρίου 1940 – 24 Ιανουαρίου 2017) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του θεάτρου πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένος στην Αθήνα, ο Ευαγγελάτος ήταν γιος του συνθέτη και αρχιμουσικού της Λυρικής Σκηνής Αντίοχου Ευαγγελάτου και της αρπίστριας Ξένης Μπουρεξάκη. Επηρεασμένος από την καλλιτεχνική παράδοση της οικογένειάς του, κατευθύνθηκε προς τον χώρο του θεάτρου. Αρχικά σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1961. Κατά την περίοδο 1966-1970, συμπλήρωσε τις σπουδές του στο εξωτερικό, σπουδάζοντας θέατρο και θεατρολογία με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Aπό το 1962, ιδρυτής της «Νεοελληνικής Σκηνής», ο Ευαγγελάτος συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο από το 1971 έως το 1977, σκηνοθετώντας παραστάσεις στην Επίδαυρο και άλλες τοποθεσίες. Διετέλεσε γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1977-1980) και διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1984-1987).
Το 1975, ίδρυσε το "Αμφι-θέατρο", μέσω του οποίου διοργάνωνε παραστάσεις παγκοσμίως. Τον Φεβρουάριο του 2011 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναστείλει τη λειτουργία του "Αμφι-θεάτρου" λόγω οικονομικών προβλημάτων.
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έχει τιμηθεί με το βραβείο «Κάρολος Κουν» (1988), το βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), το βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996), με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος, ενώ το 2005 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[3][4]
Ακαδημαϊκή καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1970 έγινε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής της Αθήνας και το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της ίδιας Σχολής. Το 1991 ανέλαβε την έδρα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, που μόλις είχε δημιουργηθεί. Επίσης το διάστημα 1997-1999 έγινε πρόεδρος του ίδιου τμήματος.
Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013.[5]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Λήδα Τασσοπούλου[6] (1953-2005), με την οποία απέκτησαν δύο τέκνα, τον Αντίοχο (1986-2010) και την Κατερίνα (1979-).
Θεατρικές Παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατάλογος θεατρικών παραστάσεων που σκηνοθέτησε ο Ευαγγελάτος.
Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 BiblioNet. 12573. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. catalogue
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13748668t. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019. - ↑ «Λίστα με τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2008.
- ↑ «Βιογραφικό σημείωμα του Ευαγγελάτου στο Καποδιστριακό πανεπιστήμιο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2008.
- ↑ Κουζέλη, Λαμπρινή (13 Ιανουαρίου 2012). «Εγκαταστάθηκε ο νέος πρόεδρος στην Ακαδημία Αθηνών». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Οδύνη από τον θάνατο της Λήδας Τασοπούλου». Η Καθημερινή (στα greek). 13 Σεπτεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παρασκήνιο, Ορέστεια (Σπύρος Ευαγγελάτος και Κώστας Γεωργουσόπουλος) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
|