L3/33
 L3/33 στη Βόρεια Αφρική το 1940. Το συγκεκριμένο όχημα πέρασε στην κατοχή των βρετανικών δυνάμεων. | |
| Τεχνικά χαρακτηριστικά | |
|---|---|
| Πλήρωμα | δύο (διοικητής και οδηγός) |
| Μήκος | 3,03 m |
| Πλάτος | 1,4 m |
| Ύψος | 1,2 m |
| Μάζα | 2,7 t |
| Θωράκιση | 6-12 mm |
| Πρωτεύων οπλισμός | Ένα πολυβόλο των 6,5 mm |
| Κινητήρας | FIAT-SPA CV3 |
| Μέγιστη ταχύτητα | 42 km/h |
| Αυτονομία | 110 km |
Το L3/33 ή Carro Veloce 33 (CV 33) ήταν ιταλικό ελαφρύ άρμα μάχης (τανκέτα) που εντάχθηκε σε παραγωγή το 1933 και χρησιμοποιήθηκε από τον Ιταλικό Βασιλικό Στρατό πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σχεδιαστικά ήταν βασισμένο στην βρετανική τανκέτα Carden Loyd που παράγονταν στην Ιταλία κατόπιν αδείας ως CV 29. Πολλά από τα CV 33 που κατασκευάστηκαν αναβαθμίστηκαν σε δεύτερο χρόνο στο επίπεδο των CV 35. Το 1938 τα the CV 33 μετονομάστηκαν σε L3/33, ενώ κατ' αντιστοιχία τα CV 35 μετονομάστηκαν σε L3/35.
Στην αρχική τους διαμόρφωση τα CV 33 είχαν διμελές πλήρωμα, θωράκιση από συγκολλημένες πλάκες μέγιστου πάχους 12 mm και ένα πολυβόλο των 6,5 mm.
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
L3/33 CC[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το L3/33 CC (Contro Carro, αντιαρματικό) ήταν μία εκδοχή της τανκέτας όπου στη θέση των πολυβόλων τοποθετήθηκε ένα πυροβόλο Fucile Controcarri S Mod.39 των 20 mm.
L3 Lf[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ανάπτυξη του L3 Lf (Lancia fiamme, φλογοβόλο) ξεκίνησε το 1935. Το ακροφύσιο του φλογοβόλου αντικατέστησε ένα από τα πολυβόλα και τα καύσιμα του φλογοβόλου μεταφερόταν σε ένα θωρακισμένο ρυμουλκούμενο από το όχημα.[1] Σε μεταγενέστερες εκδόσεις τα καύσιμα μεταφερόταν σε μια κιβωτιόσχημη δεξαμενή τοποθετημένη πάνω από το χώρο του κινητήρα του L3. Το όχημα ζύγιζε 3,2 τόνους και το θωρακισμένο ρυμουλκούμενο μετέφερε 500 λίτρα καυσίμων.[2] Μπορούσε να ρίξει τις φλόγες του σε αποστάσεις έως και 40 μέτρων, παρόλο που ορισμένες πηγές αναφέρουν εκατό μέτρα.[2]
Τα φλογοβόλα L3 έδρασαν στον Β΄ Ιταλο-Αβησσυνιακό Πόλεμο, τον Ισπανικό Εμφύλιο, την εισβολή των Ιταλών στη Γαλλία, στα Βαλκάνια, στην Ιταλική Ανατολική Αφρική και στο Ανατολικό Μέτωπο. Στάλθηκαν επίσης στην Βόρεια Αφρική, παρόλο που δεν υπάρχουν καταγραφές εμπλοκής τους σε μάχες.[3]
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βουλγαρία
- Το 1934 παραδόθηκαν δεκατέσσερα άρματα, γνωστά ως Ansaldo-Fiat σε βουλγαρική υπηρεσία.[5][6]
- Κίνα
- Το καθεστώς των Ούστασε παρέλαβε το 1941 έξι άρματα από τα ιταλικά αποθέματα ενώ το επόμενο έτος δόθηκαν ακόμα δέκα από την Ουγγαρία.[7]
- Ουγγαρία
- Ο Βασιλικός Ουγγρικός Στρατός παρέλαβε τριάντα άρματα το 1934.[8]
Τη δεκαετία του 1930 η Ρουμανία εξέτασε την προμήθεια αρμάτων μάχης στο πλαίσιο της αναβάθμισης των ενόπλων δυνάμεών της. Εξετάστηκαν προτάσεις από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας που πρότεινε to 1935 την παρουσίαση του CV 33.[9] Ωστόσο, η παρουσίαση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και η Ρουμανία απέκτησε οχήματα από άλλες χώρες.[9]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Flame-Throwing Tank Practices For War" Popular Mechanics, August 1937
- ↑ 2,0 2,1 Forty 2006, p 73
- ↑ CV-33 accession record The Tank Museum
- ↑ Mahé, Yann (June 2010). «Le Blindorama : L'Autriche, 1919 - 1938» (στα γαλλικά). Batailles & Blindés (Caraktère) (37): 4–5. ISSN 1765-0828.
- ↑ Zaloga 2013, σελ. 33.
- ↑ Boisdron, Mathieu (December 2010). «Le Blindorama : La genèse de la force blindée bulgare 1935 - 1943» (στα γαλλικά). Batailles & Blindés (Caraktère) (40): 4–7. ISSN 1765-0828.
- ↑ Mahé, Yann (April 2011). «Le Blindorama : La Croatie, 1941 - 1945» (στα γαλλικά). Batailles & Blindés (Caraktère) (42): 4–7. ISSN 1765-0828.
- ↑ Zaloga 2013, σελ. 10.
- ↑ 9,0 9,1 Moșneagu και άλλοι 2012, σελ. 161.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Forty, George (2006). The Complete Guide to Tanks and Armoured Fighting Vehicles. Hermes House. ISBN 978-1-84681-110-4.
- Moșneagu, Marian· Boțoghină, Iulian-Stelian· Manolescu, Mariana-Daniela· Stoica, Leontin-Vasile· Șoitariu, Mihai-Cosmin (2012). Armata română și evoluția armei tancuri. Documente (1919–1945) [The Romanian Army and the Evolution of the Tank Weapon. Documents (1919–1945)] (PDF) (στα Ρουμανικά). Pitești, Romania: Editura Universității de Stat din Pitești. ISBN 978-606-560-252-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2021.
- Zaloga, Steven J. (20 Απριλίου 2013). Tanks of Hitler's Eastern Allies 1941–45. New Vanguard 199. Osprey Publishing. ISBN 9781780960203.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα L3/33 στο Wikimedia Commons
