Στεφανία ντε Μπωαρναί

Στεφανία ντε Μπωαρναί
	Μεγάλη Δούκισσα της Βάδης
Μεγάλη Δουκική σύζυγος της Βάδης
Στέψη	10 Ιουνίου 1811 – 8 Δεκεμβρίου 1818;
Γέννηση	28 Αυγούστου 1789; Βερσαλλίες, Γαλλία
Θάνατος	29 Ιανουαρίου 1860 (70 ετών); Νίκαια, Γαλλία
Τόπος ταφής	Πφόρτσχαϊμ, Βάδη-Βυρτεμβέργη, Γερμανική Αυτοκρατορία
Σύζυγος	Κάρολος, Μέγας Δούκας της Βάδης (1806-1818)
Επίγονοι	Λουίζα Αμαλία; Ιωσηφίνα; Μαρία Αμαλία
Πλήρες όνομα
Στεφανία Λουίζα Αδριανή; Γαλλικά: Stéphanie Louise Adrienne
Οίκος	Οίκος του Μπωαρναί; (από την γέννηση); Οίκος του Τσέρινγκεν; (από τον γάμο)
Πατέρας	Κλαύδιος ντε Μπωαρναί
Μητέρα	Κλαυδίνη Φραγκίσκη Αδριανή Γαβριέλα ντε Λεζά-Μαρνεζιά
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

H Στεφανία ντε Μπωαρναί (Stéphanie de Beauharnais, 28 Αυγούστου 1789 - 29 Ιανουαρίου 1860) από τον Οίκο του Μπωαρναί ήταν κόρη του Κλαύδιου ντε Μπωαρναί.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Στεφανία Λουίζα Αδριανή γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου 1789 στις Βερσαλλίες, και ήταν το δεύτερο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του Κλαύδιου ντε Μπωαρναί και της Κλαυδίνης Φραγκίσκης Αδριανής Γαβριέλας ντε Λεζά-Μαρνεζιά.

Πέθανε στις 29 Ιανουαρίου 1860 στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 70 ετών. Είναι θαμμένη στο Πφόρτσχαϊμ της Βάδης-Βυρτεμβέργης.^[1]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Ιουλίου 1806 παντρεύτηκε στο Παρίσι τον Κάρολο τότε διάδοχο στο μεγάλο δουκάτο της Βάδης. Μαζί απέκτησαν πέντε παιδιά:

τη Λουίζα Αμαλία Στεφανία (1811-1854), παντρεύτηκε τον Γουσταύο των Βάσα. Απέκτησαν 2 παιδιά.
έναν γιο (1812-1812), πέθανε σε ηλικία δεκαεπτά ημερών.^[2]
την Ιωσηφίνα Φρειδερίκη Λουίζα (1813-1900), παντρεύτηκε τον Κάρολο Αντώνιο του Χοεντσόλερν-Σίγκμαρινγκεν. Απέκτησαν 6 παιδιά.
τον Αλέξανδρο Μαξιμιλιανό Κάρολο (1-8 Μαϊου 1816).
τη Μαρία Αμαλία Ελισάβετ Καρολίνα (1817-1888), παντρεύτηκε τον Ουίλλιαμ Χάμιλτον. Απέκτησαν 4 παιδιά.

Απόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κόρη της Ιωσηφίνα είχε μεταξύ άλλων τέκνα: 1. Λεοπόλδος, πατέρας του Φερδινάνδου της Ρουμανίας. Αυτός είχε τέκνα: α) τον Κάρολο Β΄, πατέρα του Μιχαήλ της Ρουμανίας και β) τη Μαρία, μητέρα του Πέτρου Β΄ της Γιουγκοσλαβίας. 3. Κάρολος Α΄ της Ρουμανίας. 6. Μαρία, μητέρα του Αλβέρτου Α΄ του Βελγίου. Αυτού ο γιος Λεοπόλδος Γ΄ του Βελγίου είχε τέκνα α) την Ιωσηφίνα Καρλόττα, μητέρα του Ερρίκου, μεγάλου δούκα του Λουξεμβούργου, και β) τον Αλβέρτο Β΄, πατέρα του Φιλίππου του Βελγίου.

H κόρη της Μαρία Αμαλία είχε κόρη τη Μαίρυ Βικτόρια, λαίδη Χάμιλτον, μητέρα του Λουδοβίκου Β΄ του Μονακό. Αυτός ήταν πατέρας της Καρλόττας, που είχε γιο τον Ρενιέ Γ΄ του Μονακό. Γιος του τελευταίου είναι ο Αλβέρτος Β΄ του Μονακό.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

28 Αυγούστου 1789 - 25 Ιουλίου 1806: Στεφανία ντε Μπωαρναί
25 Ιουλίου 1806 - 10 Ιουνίου 1811: Η Μεγάλη Δουκική Υψηλότητα Η Κληρονομική Μεγάλη Δούκισσα της Βάδης
10 Ιουνίου 1811 - 8 Δεκεμβρίου 1818: Η Μεγάλη Δουκική Υψηλότητα Η Μεγάλη Δούκισσα της Βάδης
8 Δεκεμβρίου 1818 - 29 Ιανουαρίου 1860: Η Μεγάλη Δουκική Υψηλότητα Η Χήρα Μεγάλη Δούκισσα της Βάδης

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Death of the Grand Duchess Stephanie of Baden». New York Times. February 16, 1860. https://www.nytimes.com/1860/02/16/news/death-of-the-grand-duchess-stephanie-of-baden.html.
↑ Fritz Trautz: Zum Problem der Persönlichkeitsdeutung: Anläßlich das Kaspar-Hauser-Buches von Jean Mistler, in: Francia 2, 1974, S. 723 Αρχειοθετήθηκε 2015-12-21 στο Wayback Machine.

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Στεφανία ντε Μπωαρναί

Αυτοκρατορικός Οίκος της Γερμανίας
Στεφανία ντε Μπωαρναί Οίκος του Μπωαρναί Γέννηση: 28 Αυγούστου 1789 Θάνατος: 29 Ιανουαρίου 1860
Προκάτοχος λανδγράβα Καρολίνα Λουίζα της Έσσης-Ντάρμστατ ως Μαγραβίνη της Βάδης	Μεγάλη Δουκική σύζυγος της Βάδης 1811 – 1818	Διάδοχος Πριγκίπισσα Σοφία της Σουηδίας

[1] «Death of the Grand Duchess Stephanie of Baden». New York Times. February 16, 1860. https://www.nytimes.com/1860/02/16/news/death-of-the-grand-duchess-stephanie-of-baden.html.

[2] Fritz Trautz: Zum Problem der Persönlichkeitsdeutung: Anläßlich das Kaspar-Hauser-Buches von Jean Mistler, in: Francia 2, 1974, S. 723 Αρχειοθετήθηκε 2015-12-21 στο Wayback Machine.

[1]

[2]