Σκροπονέρια Εύβοιας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°30′3.2″N 23°21′7.2″E / 38.500889°N 23.352000°E / 38.500889; 23.352000

Σκροπονέρια Εύβοιας
is located in Greece
               Map
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΕυβοίας
ΔήμοςΧαλκιδέων, Δημοτική Κοινότητα Ανθηδόνα Ευβοίας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΣτερεά Ελλάδα
ΝομόςΕυβοίας
Υψόμετρο28 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος42
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας34100
Τηλ. κωδικός2221

Για συνώνυμους οικισμούς στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Σκροπονέρια Βοιωτίας Τα Σκροπονέρια Εύβοιας ή Σκορπονέρια είναι μικρός παραθαλάσσιος οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας[1].

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Σκροπονέρια Εύβοιας βρίσκονται στις δυτικές ακτές του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου. Είναι χτισμένα στο βάθος του ομώνυμου όρμου, ενώ ο συνώνυμος οικισμός Σκροπονέρια Βοιωτίας ή «Ακτή Βοιωτίας» μόλις 3 χλμ. δυτικότερα. Δημιουργήθηκε από τον οικοδομικό συνεταιρισμό των Ελλήνων βουλευτών γι' αυτό και αναφέρεται ως «Πολιτεία» ή «Βουλευτικά»[2][3]. Απέχει 29 χλμ. Δ. από την Χαλκίδα και 13 χλμ. Δ. από την Ανθηδόνα. Ο οικισμός έχει θέα προς βορρά τον ομώνυμο όρμο του Σκροπονερίου και το νησάκι Γάντζα. Νοτιοδυτικά του οικισμού βρίσκεται η Παραλίμνη και το όρος Πτώον. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστά με το όνομα «φωκών όρμος»[εκκρεμεί παραπομπή]. Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρονται επίσημα το 1991 να απογράφονται στην τότε κοινότητα Λουκισίων[4]. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μαζί με την Ανθηδόνα, τα Λουκίσια και την Υλίκη αποτελούν την τοπική κοινότητα Λουκισίων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ανθηδώνος του Δήμου Χαλκιδέων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 36 μόνιμους κατοίκους[5].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Σκροπονέρια Εύβοιας | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2019. 
  2. «Σκροπονέρια – Δήμος Ορχομενού Βοιωτίας». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2019. 
  3. «Αρχική». neriaestates.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2019. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2019. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10659 (σελ. 185 του pdf)