Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Βιάσνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Βιάσνα
Ίδρυση1996
ΙδρυτήςΑλές Μπιαλιάτσκι
ΈδραΜινσκ, Λευκορωσία
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος

Το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Βιάσνα (λευκορωσικά: Праваабарончы цэнтр «Вясна»‎‎) είναι ένας οργανισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα με έδρα το Μινσκ της Λευκορωσίας. Η οργάνωση στοχεύει στην παροχή οικονομικής και νομικής βοήθειας στους πολιτικούς κρατουμένους και στις οικογένειές τους και ιδρύθηκε το 1996 από τον ακτιβιστή Αλές Μπιαλιάτσκι ως απάντηση σε μεγάλη καταστολή διαδηλώσεων από την κυβέρνηση του Αλεξάντερ Λουκασένκο.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005, οι Μπιαλιάτσκι και Βιάσνα κέρδισαν το βραβείο Homo Homini της Τσεχικής ΜΚΟ People in Need (Άνθρωποι σε Ανάγκη), το οποίο αναγνωρίζει "ένα άτομο που αξίζει σημαντική αναγνώριση λόγω της προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και των μη βίαιων λύσεων σε πολιτικές συγκρούσεις".[1]

Μετά από μία εκτεταμένη καταστολή εναντίον πολιτικών ακτιβιστών που διαμαρτύρονται για αμφιλεγόμενες προεδρικές εκλογές του 2010, που επικρίθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη[2] και τους παρατηρητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης[3] τόσο τα γραφεία της Βιάσνα[4] όσο και το σπίτι του Μπιαλιάτσκι έχουν ερευνηθεί επανειλημμένα από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας.[5] Στις 14 Φεβρουαρίου, ο Μπιαλιάτσκι κλήθηκε στο γραφείο του Εισαγγελέα και προειδοποιήθηκε ότι καθώς η Βιάσνα ήταν μη εγγεγραμμένος οργανισμός, η κυβέρνηση θα ζητούσε ποινική δίωξη εναντίον του εάν η ομάδα συνέχιζε να λειτουργεί.[6]

Στις 26 Νοεμβρίου 2012, σύμφωνα με απόφαση του δικαστηρίου κατά του Μπιαλιάτσκι, το γραφείο της Βιάσνα στο Μινσκ κατασχέθηκε και σφραγίστηκε από την κυβέρνηση της Λευκορωσίας.[7] Η Διεθνής Αμνηστία χαρακτήρισε το κλείσιμο ως «κατάφωρη παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Λευκορωσίας».[8]

Μετά τις διαμαρτυρίες της Λευκορωσίας 2020-2021, το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Βιάσνα μαζί με το Κέντρο Αποκατάστασης και Έρευνας για τα Θύματα Βασανιστηρίων, το REDRESS και τη Διεθνή Επιτροπή Διερεύνησης Βασανιστηρίων στη Λευκορωσία ίδρυσαν τη Διεθνή Πλατφόρμα Λογοδοσίας για τη Λευκορωσία. Σε κοινή δήλωση, 19 κράτη εξέφρασαν την πλήρη υποστήριξή τους για τη δημιουργία μίας τέτοιας πλατφόρμας.[9]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Homo Homini Award». People in Need. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2011. 
  2. «United Nations to Belarus: Release political prisoners». Kyiv Post. 2011-01-11. http://www.kyivpost.com/news/russia/detail/94519/#ixzz1Al5Dpjpr. Ανακτήθηκε στις 2011-01-11. 
  3. «Who attacked Belarusian government building?». Polskie Radio. 2010-12-20. http://www.thenews.pl/international/artykul145874_who-attacked-belarusian-government-building.html. Ανακτήθηκε στις 2010-12-23. 
  4. Bialatski, Ales (14 Μαρτίου 2011). «Shattering Hopes». Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2011. 
  5. Bialatski, Ales. «Testimony of Ales Bialatski». Dailymotion. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2011. 
  6. «Warning against Mr. Ales Bialatski». International Federation for Human Rights. 16 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2011. 
  7. Artur Smirnow (28 Νοεμβρίου 2012). «Minsk authorities close human rights office». Deutsche Welle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2012. 
  8. «Belarus evicts leading human rights organization». Διεθνής Αμνηστία. 26 Νοεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2012. 
  9. «HRDs launch International Accountability Platform for Belarus». Viasna Human Rights Centre. 24 Μαρτίου 2021. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ioffe, Grigory· Silitski, Vitali (2018). Historical Dictionary of Belarus (Historical Dictionaries of Europe) (στα Αγγλικά) (Third έκδοση). Lanham: Rowman & Littlefield. σελ. 334. ISBN 978-1538117057. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]