Δουκάτο της Θηβαΐδος
Το Δουκάτο της Θηβαΐδος ήταν διοικητική και στρατιωτική διαίρεση, Δουκάτο, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην Αίγυπτο.
Δημιουργήθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α´ το 539 με πρωτεύουσα την Πτολεμαΐδα[1][2] και διοικητή έναν Αυγουστάλιο Δούκα[3][4], όμως από το 441 επί Θεοδοσίου Β΄ είχε διορισθεί διοικητής της Θηβαΐδος κόμης-δούξ[5]. Η προηγούμενη διαίρεση της Διοίκησης Αιγύπτου καταργήθηκε και ο δούξ υπαγόταν άμεσα στον Έπαρχο Ανατολής[3].
Το Δουκάτο ήταν παραμεθόριο και αντιμετώπιζε συχνά επιδρομές φυλών της ερήμου. Διοικητικά χωριζόταν σε δύο επαρχίες, την Άνω Θηβαΐδα και την Κάτω Θηβαΐδα[4][6]. Το Δουκάτο περιελάμβανε τμήμα της νότιας Αιγύπτου έως την Νήσο Φίλαι[3]. Το 642 με την Αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου η διαίρεση έπαψε να υπάρχει[7].
Γνωστοί διοικητές ήταν οι :
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μπανταουΐ, Χασάν, Διοικητική οργάνωση της Αιγύπτου μετά την Αραβική κατάκτηση. ομοιότητες και διαφορές από το Βυζαντινό Πρότυπο, Θεσσαλονίκη 1989.
- Κωνσταντινίδης Γεώργιος, Η κοινωνία της Αιγύπτου (5οσ-7ος αιώνας) , το πρόβλημα των θεικών οίκων, Θεσσαλονίκη 2009
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |