Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιόχαν Άνκερστιερν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιόχαν Άνκερστιερν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Ιανουαρίου 1886
Ράντερς
Θάνατος18  Αυγούστου 1959
Κοπεγχάγη
Τόπος ταφήςVestre Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΔανία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακινηματογραφιστής
φωτογράφος[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιόχαν Βάλντεμαρ Άνκερστιερν (Johan Valdemar Ankerstjerne, 17 Ιανουαρίου 1886 – 18 Αυγούστου ή 20 Αυγούστου 1959) ήταν Δανός κινηματογραφιστής, που θεωρείται ως ο κορυφαίος διευθυντής φωτογραφίας του κινηματογράφου της Δανίας στο διάστημα της πρώτης δεκαετίας του (1911-1920), υπεύθυνος για πολλές ταινίες, καθώς και για τις «μοναδικές εικόνες του Häxan».[2] Το 1932 ίδρυσε το πρώτο εργαστήριο εμφανίσεως κινηματογραφικού φιλμ στη Δανία.[3]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο επάγγελμα που άσκησε ο Άνκερστιερν ήταν αυτό του ωρολογοποιού στη γενέτειρά του πόλη Ράντερς. Το 1907 έγινε μηχανικός προβολής στην πρώτη κινηματογραφική αίθουσα της πόλεως. Δεν πέρασε πολύς καιρός προτού αποφασίσει να γυρίσει μια ταινία ο ίδιος, ξεκινώντας με ντοκιμαντέρ μικρού μήκους. Με την επέκταση της εταιρείας «Nordisk Film» στις αρχές του 1911, τού δόθηκε σύντομα εργασία στην παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους. Πριν το τέλος του έτους, ο σκηνοθέτης Άουγκουστ Μπλομ, από τους πρωτοπόρους του δανέζικου κινηματογράφου, τον είχε καταστήσει τον βασικό φωτογράφο των ταινιών του. Υπήρξε έτσι ο δημιουργός των εικόνων της πολύ επιτυχημένης ταινίας Ατλαντίς (1913).[4]

Το 1915 ο Άνκερστιερν άφησε τη Nordisk Film προκειμένου να υπηρετήσει τον σκηνοθέτη Μπένγιαμιν Κρίστενσεν στο γύρισμα της ταινίας Hævnens Nat (= «η νύχτα της εκδίκησης»), η οποία ολοκληρώθηκε το 1916.[4] Με αυτή την ταινία ο Άνκερστιερν απέκτησε το κύρος ενός αναγνωρισμένου εικονολήπτη. Υπήρξε ένας από τους πρώτους διευθυντές φωτογραφίας στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο που υιοθέτησε τη μέθοδο φωτισμού τριών σημείων (ήδη συνηθισμένης στις ΗΠΑ) και την εφάρμοσε αποτελεσματικά για κοντινά πλάνα, με χρήση φωτισμού βολταϊκού τόξου από «οπίσθια θέση τριών τετάρτων». Η κυριαρχούσα πρακτική τότε στην Ευρώπη ήταν να μη χρησιμοποιείται εκ των όπισθεν φωτισμός με προβολείς.[5]

Κατόπιν ο Άνκερστιερν εργάσθηκε στη νεοϊδρυθείσα κινηματογραφική εταιρεία Dansk Film Co. (αργότερα γνωστή ως Dansk Astra Film), μέχρι το 1921, οπότε και πάλι προσλήφθηκε από τον Κρίστενσεν για την κινηματογράφηση της σουηδικής (γυρισμένης στη Δανία) ταινίας Häxan (= «Μάγισσες», αγγλ. τίτλος Witchcraft Through the Ages = «η μαγεία ανά τους αιώνας»). Μετά και τη συνεργασία του με τον Γκούδμουντουρ Καμπάν στην Ισλανδία για την κινηματογράφηση του Hadda Padda επέστρεψε στη Nordisk Film, όπου εργάσθηκε στο τεχνικό τμήμα μέχρι το 1931.[4]

Το 1932 ο Άνκερστιερν ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, την ομώνυμη Johan Ankerstjerne A/S, που έγινε το κορυφαίο εργαστήριο εμφανίσεων ταινιών σε όλη τη Δανία για ταινίες των 16 και 35 χιλιοστών. Σήμερα έχει συγχωνευθεί με τη «Nordish Films Kompagni».[6][7] Παρέμεινε ασχολούμενος με την επιχείρησή του μέχρι τον θάνατό του σε ηλικία 73 ετών.[4]

Ο Γιόχαν Βάλντεμαρ Άνκερστιερν ήταν έγγαμος, νυμφευμένος με την Άννα Γιενσίν Μαρίε Κνούντσεν (Anna Jensine Marie Knudsen).

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άνκερστιερν ήταν ο διευθυντής φωτογραφίας των εξής ταινιών μεγάλου μήκους[8]:

  • Det mørke Punkt (1911)
  • Livets Løgn (1911)
  • Hjærternes Kamp (1912)
  • Historien om en Moder (1912)
  • Et Hjerte af Guld (1912)
  • Den sorte Kansler (1912)
  • Guvernørens Datter (1912)
  • En Hofintrige (1913)
  • Højt Spil (1913)
  • Troløs (1913)
  • Pressens Magt (1913)
  • Sladder (1913)
  • Hvem var Forbryderen? (1913)
  • Flugten gennem Luften (1913)
  • Djævelens Datter (1913)
  • Den tredie Magt (1913)
  • Atlantis (1913)
  • Bristet Lykke (1913)
  • Et Læreaar (1914)
  • Det gamle Fyrtaarn (1914)
  • Eventyrersken (1914)
  • Fædrenes Synd (1914)
  • Vasens Hemmelighed (1914)
  • Tugthusfange No. 97 (1914)
  • Skyldig? - ikke skyldig? (1914)
  • Elskovsleg (1914)
  • Af Elskovs Naade (1914)
  • Revolutionsbryllup (1915)
  • Addys Ægteskab (1916)
  • Viljeløs Kærlighed (1916)
  • Gentlemansekretæren (1916)
  • Syndig Kærlighed (1916)
  • Lotteriseddel No. 22152 (1916)
  • Du skal elske din Næste (1916)
  • Den største Kærlighed (1916)
  • Sønnen (1916)
  • Sønnen (1916)
  • Syndens Datter (1916)
  • Pro Patria (1916)
  • Hævnens Nat (1916)
  • Mens Juleklokkerne ringer (1917)
  • En ensom Kvinde (1917)
  • Telefondamen (1917)
  • Pigen fra Palls (1917)
  • Gengældelsens Ret (1917)
  • For sit Lands Ære (1918)
  • Fangen fra Erie Country Tugthus (1918)
  • Hævneren (1918)
  • Dommens Dag (1918)
  • Lægen (1918)
  • Du skal ære - (1918)
  • Et nydeligt Trekløver (1919)
  • Bajadser (1919)
  • Gillekop (1919)
  • En Aftenscene (1920)
  • Dømmer ikke (1920)
  • Lykkeper (1920)
  • Hendes Fortid (1921)
  • Munkens Fristelser (1921)
  • Pan (1922)
  • Timeglasset (1922)
  • Häxan (1922)
  • Republikaneren (1923)
  • Hadda Padda (1924)
  • Det store Hjerte (1925)

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. Sadoul, Georges (1 Ιανουαρίου 1972). Dictionary of film makers. University of California Press. σελίδες 7 κ.ε. ISBN 978-0-520-02151-8. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  3. «Johan Valdemar Ankerstjerne», Gravsted.dk. Retrieved 31 May 2013.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «Johan Ankerstjerne», Den Store Danske, ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013.
  5. Barry Salt (1992). Film style and technology: history and analysis. Starword. ISBN 978-0-9509066-2-1. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  6. Slide (1 Ιανουαρίου 2000). Nitrate won't wait: a history of film preservation in the United States. McFarland. σελίδες 199 κ.ε. ISBN 978-0-7864-0836-8. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  7. Peter Schepelern (2010). Filmleksikon. Gyldendal A/S. σελίδες 277 κ.ε. ISBN 978-87-02-04523-9. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2013. 
  8. «Johan Ankerstjerne: Filmografie», Danske Film Institut. Retrieved 1 June 2013.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τάσος Ν. Πετρής: Το λήμμα «Άνκεϊστερν Ιωάννης» [sic] στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελίδα 752

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]