Γιάννης Παπαδόπουλος (ποδοσφαιριστής)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Παπαδόπουλος
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΙωάννης Παπαδόπουλος
Ημερ. γέννησης9 Μαρτίου 1989 (1989-03-09) (35 ετών)
Τόπος γέννησηςΘεσσαλονίκη, Ελλάδα
Ύψος1,77 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
0000–2006Ηρακλής
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2006–2008Ηρακλής25(1)
2008–2011Ολυμπιακός Πειραιώς37(1)
2011–2013Ντιναμό Δρέσδης33(0)
2013–2014Άρης Θεσσαλονίκης16(0)
2014ΚΣ Κρακόβια11(2)
2014–2015Χάποελ Μπνέι Σαχνίν17(2)
2015Χάποελ Ακρέ12(2)
2015–2016Χάποελ Κφαρ Σαμπά21(2)
2016–2017Βέροια7(0)
2017–2018Νέα Σαλαμίνα21(0)
2018–2019Ηρακλής5(0)
2019–2020Διγενής Ακρίτας Μόρφου?(?)
2020Ρόδος?(?)
2020–2021Ηρακλής?(?)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2007–2008Ελλάδα Κ199(2)
2009–2010Ελλάδα Κ2111(1)
2010Ελλάδα1(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Γιάννης Παπαδόπουλος (9 Μαρτίου 1989, Θεσσαλονίκη) είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής. Είναι γιος του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και ρέκορντμαν συμμετοχών του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, Δανιήλ Παπαδόπουλου.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλογικό επίπεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από τα τμήματα υποδομής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και το καλοκαίρι του 2006 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο μαζί με τον Γιώργο Ιωαννίδη. Το ντεμπούτο του στην Α΄ Εθνική το πραγματοποίησε στις 11 Νοεμβρίου 2006 στην εντός έδρας “λευκή” ισοπαλία με αντίπαλο τον Άρη Θεσσαλονίκης. Κατά την πρώτη του χρονιά στον “Γηραιό” αγωνίστηκε σε 5 αγώνες (σε όλους ως αλλαγή), ενώ κατά τη δεύτερη περίοδο πήρε μέρος σε 20 αγώνες πετυχαίνοντας ένα τέρμα. Η καλή του παρουσία σε συνδυασμό με την συμμετοχή του στην εθνική Νέων που έφτασε μέχρι τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (U19), είχε ως επακόλουθο να προκαλέσει το ενδιαφέρον αρκετών συλλόγων για την απόκτησή του.

Τελικά το καλοκαίρι του 2008, έχοντας συμφωνήσει από τον Ιανουάριο του ίδιου έτους,[1] αποκτήθηκε με μεταγραφή από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Κατά την πρώτη χρονιά της παρουσίας του στην ομάδα του Πειραιά αγωνίστηκε σε μόλις 8 αγώνες πρωταθλήματος και στο τέλος της περιόδου πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου. Κατά την αγωνιστική περίοδο 2009-10 μέτρησε 15 συμμετοχές και 1 γκολ, το οποίο σημείωσε στην ήττα με 2-1 από την Α.Ε.Κ. στο Ο.Α.Κ.Α., κατά την τελευταία αγωνιστική των play off. Την περίοδο 2010-11 έλαβε μέρος σε 8 αγώνες πρωταθλήματος, τους τέσσερις ως βασικός. Με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων πανηγύρισε την κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος και λίγο καιρό αργότερα απετέλεσε παρελθόν από το δυναμικό του συλλόγου, για να συνεχίσει την καριέρα του στη γερμανική Ντιναμό Δρέσδης.

Το καλοκαίρι του 2013 επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα για λογαριασμό του Άρη Θεσσαλονίκης, από τον οποίο αποχώρησε τον Μάρτιο του 2014,[2] για να συνεχίσει την καριέρα του στην πολωνική Κρακόβια.[3]

Τον Ιούλιο του 2014 υπέγραψε συμβόλαιο μονοετούς διάρκειας με την ισραηλινή Χάποελ Μπνέι Σαχνίν,[4] αποχώρησε όμως τον Φεβρουάριο του 2015 για να συνεχίσει στην επίσης ισραηλινή Χάποελ Ακρέ.[5] Το καλοκαίρι του 2015 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Χάποελ Κφαρ Σαμπά, την τρίτη κατά σειρά ισραηλινή ομάδα με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε.[6]

Έπειτα από 2 χρόνια στο Ισραήλ, το καλοκαίρι του 2016 επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Γ.Α.Σ. Βέροια.[7]

Το καλοκαίρι του 2017 ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τη Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου, στην οποία υπέγραψε διετές συμβόλαιο συνεργασίας.[8]

Στις 28 Ιουλίου του 2018 μεταγράφηκε στην Α.Ε.Π. Ηρακλής 1908, επιστρέφοντας έτσι στην ομάδα που ανδρώθηκε, μετά από 10 χρόνια.[9]

Στις εθνικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε διεθνής με όλες τις εθνικές ομάδες, από την Εθνική Παίδων και την Εθνική Νέων, ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε το 2007 μέχρι τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ–19, μέχρι και την Εθνική Ελπίδων.[10]

Στις 11 Αυγούστου 2010 αγωνίστηκε για μία και μοναδική φορά με την Εθνική Ανδρών, στην εκτός έδρας φιλική αναμέτρηση εναντίον της Εθνικής Σερβίας, στο ντεμπούτο του Φερνάντο Σάντος στον πάγκο της Ελλάδας.

Τίτλοι – Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλογικό επίπεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε επίπεδο εθνικών ομάδων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Υπογράφει ο Παπαδόπουλος». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  2. ↑ newsroom, sport-fm. «Τέλος απ'τον Άρη ο Παπαδόπουλος». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  3. ↑ «Στην Κρακόβια ο Παπαδόπουλος | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  4. ↑ newsroom, sport-fm. «Στην Μπνέι Σαχίν ο Γ. Παπαδόπουλος!». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  5. ↑ «Στη Χάποελ Ακρέ ο Γιάννης Παπαδόπουλος! • Η Άποψη». Η Άποψη. 5 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  6. ↑ «Συνεχίζει στο Ισραήλ ο Παπαδόπουλος | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  7. ↑ «Πήρε Γιάννη Παπαδόπουλο η Βέροια». www.contra.gr. 2 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  8. ↑ newsroom, sport-fm. «Στη Νέα Σαλαμίνα ο Γιάννης Παπαδόπουλος». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 
  9. ↑ «Στον Ηρακλή και επίσημα ο Παπαδόπουλος». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019. 
  10. ↑ «TA NEA On-line - Ξεχειλίζει ταλέντο». web.archive.org. 8 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2024. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάννης_Παπαδόπουλος_(ποδοσφαιριστής)&oldid=10566932"