Αντρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αντρών ήταν στην αρχαιότητα πόλη της ανατολικής ακτής της βόρειας Φθιώτιδας, που τότε καταλογιζόταν ότι ανήκε στη Θεσσαλία. Αναφέρεται από τον Όμηρο ως η μία από τις πέντε πόλεις του Πρωτεσιλάου. Η ονομασία της πρέπει να προήλθε από το ότι στην τοποθεσία της υπήρχαν πολλά σπήλαια («άντρα»). Ο Αντρών ήταν περίφημος για τον ναό της θεάς Δήμητρας που υπήρχε εκεί.

Η πόλη, κτισμένη στους πρόποδες του σημερινού Τραγοβουνίου, δέσποζε στο στενό ανάμεσα στη Φθιώτιδα και την Εύβοια, τον Δίαυλο των Ωρεών. Κυριεύθηκε το 342 π.Χ. από τους Μακεδόνες του Φιλίππου, το 302 π.Χ. από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, το 171 π.Χ. από τον Περσέα και τέλος από τους Ρωμαίους.

  • Η αρχαία ελληνική έκφραση με την οποία χαρακτηριζόταν κάτι το επικίνδυνο ως «όνος Αντρώνος» οφείλεται πιθανώς σε κάποιον σκόπελο στον Δίαυλο των Ωρεών, ο οποίος είχε σχήμα όνου (γαϊδουριού) και ήταν επικίνδυνος για την τοπική ναυσιπλοΐα.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελίδα 145