Ανατόλι Ριάμποφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανατόλι Ριάμποφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Рябовонь Анатолий (Έρζια)
Γέννηση15  Απριλίου 1894 ή 1894[1]
Λομπάσκι
Θάνατος23  Μαΐου 1938 ή 1938[1]
Σαράνσκ
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
Γλώσσα Έρζυα
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο Νιζίν Γκογκολ (1912–1916)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλωσσολόγος
καθηγητής
ΕργοδότηςΜορδοβιανό Κρατικό Πανεπιστήμιο (έως 1937)

Ο Ανατόλι Πάβλοβιτς Ριάμποφ (ρωσικά: Рябов, Анатолий Павлович, έρζυα: Рябовонь, Анатолий Павлович) ( 16 Απριλίου 1894, Επαρχία Ιτσάλκι στο Λομπάσκι – 23η Μαΐου 1938, Σαράνσκ ) ήταν γλωσσολόγος, εκπαιδευτικός και σοσιαλιστής της Έρζυα. Μελέτησε τη λογοτεχνική γλώσσα και σύγγραψε πολλά δοκίμια για θέματα συλλαβισμού, ορολογίας και μορφοποίησης για τη γλώσσα Έρζυα.[2][3]

Το 1916 αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Ίδρυμα Νίζονι και στη συνέχεια εργάστηκε ως λέκτορας στα Εκπαιδευτικά Σεμινάρια του Όμσκ. Το 1924 - 1930 εργάστηκε ως μεθοδολόγος στο γραφείο Μορδοβίας του Ρωσικού Εθνικού Συμβουλίου για τις Εθνικές Μειονότητες, και το 1934 - 1937 ήταν επικεφαλής του Τμήματος Μορδοβιδικών Γλωσσών του Ινστιτούτου Αγρονομικής Εκπαίδευσης του Σαράνσκ. Συνεργάστηκε με τον Ντμίτρι Μπουμπρί και τον Γεβγένι Πολιβανοβιγκα .

Ο Ανατόλι Ριάμποφ είναι συγγραφέας πολλών σχολικών βιβλίων και λεξικών. Ήταν ένας από τους διοργανωτές των Μορδοβιανών Συνεδρίων των Καθηγητών του 1924 και του 1925.

Το 1937 συνελήφθη κατηγορούμενος για κατασκοπεία για λογαριασμό της Φινλανδίας και της Εσθονίας, και ένα χρόνο αργότερα εκτελέστηκε. Ο τάφος του δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής. Αποκαταστάθηκε το 1956.[4]

Από το 1993 η 16η Απριλίου, η ημέρα των γενεθλίων του Ανατόλι Ριάμποφ, εορτάζεται ως Ημέρα της Έρζυα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Артамошкина Л. Т. Анатолий Павлович Рябов (1884—1938). — Саранск, 1957.
  • Объедкин В. Д. А. П. Рябов (к 80-летию со дня рождения) // Сов. финно-угроведение. — 1974. — № 2.
  • Феоктистов А. П. Из истории мордовской лексикографии (1920—1930) // Сов. финно-угроведение. — 1984. — № 3.
  • Циганкин Д. В. Анатолий Павлович Рябов // Просветители и педагоги мордовского края. — Саранск, 1986.
  • Мордовия. Кто есть кто: Энциклопедический словарь-справочник. — Ульяновск, 1997. — С. 354—355.