Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής»

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Γυμναστικός Σύλλογος Ηρακλής)
Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης
ΌνομαΝέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής 1908
Ίδρυση29 Νοεμβρίου 1908, πριν 115 έτη (1908-11-29)
ΈδραΘεσσαλονίκη, Ελλάδα
Χρώματα          Μπλε & Λευκό
ΟμάδεςΓ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (ποδόσφαιρο ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (καλαθοσφαίριση ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (καλαθοσφαίριση γυναικών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (πετοσφαίριση ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (πετοσφαίριση γυναικών) και Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (υγρός στίβος)
ΠρόεδροςΕφραίμ Κυριζίδης
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Commons page Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο
Τμήματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης
Ποδόσφαιρο
(Ανδρών) 		Καλαθοσφαίριση
(Ανδρών) 		Καλαθοσφαίριση
(Γυναικών)
Πετοσφαίριση
(Ανδρών) 		Πετοσφαίριση
(Γυναικών) 		Υδατοσφαίριση
(Ανδρών)
Υδατοσφαίριση
(Γυναικών) 		Rugby
(Ανδρών) 		Rugby
(Γυναικών)
Κλασικός Αθλητισμός Κολύμβηση Καλλιτεχνική Κολύμβηση
Καταδύσεις Ξιφασκία Judo
Karate Jiu Jitsu Παγκράτιο
Κολύμβηση Ανοιχτής Θάλασσας Μαραθώνια Κολύμβηση Κολύμβηση Μεγάλων Αποστάσεων


Ο Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής[1] είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1908 και αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα εν ενεργεία αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα.

Αντλεί το όνομα του από τον Ηρακλή, ημίθεο και ήρωα της ελληνικής μυθολογίας. Στο έμβλημα του απεικονίζεται το άγαλμα του Ηρακλή του Λυσίππου.[2][3] Τα χρώματα του είναι το μπλε και το λευκό, εμπνευσμένα από τη γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας, ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την οθωμανική αυτοκρατορία.

Αποτελεί τον παλαιότερο εν ενεργεία αθλητικό σύλλογο της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, και θεωρείται ως η ομάδα των συντηρητικών παλαιών Θεσσαλονικέων.[4] Τα προσωνύμια που τον ακολουθούν είναι «Γηραιός» και «Ημίθεος». Έχει δεκάδες επιτυχίες σε όλα τα τμήματά του, που τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους βάσει οπαδών, τίτλων και αριθμού αθλημάτων.

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καλλιεργεί σήμερα ένα σύνολο 17 αθλημάτων, εκ των οποίων τα 12 είναι ολυμπιακά: Ποδόσφαιρο, Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση, Rugby (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κλασικός Αθλητισμός, Κολύμβηση, Καλλιτεχνική Κολύμβηση, Καταδύσεις, Μαραθώνια Κολύμβηση, Κολύμβηση Ανοιχτής Θάλασσας (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κολύμβηση Μεγάλων Αποστάσεων (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Ξιφασκία, Judo, Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα) και Παγκράτιο (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα). Συνολικά διατηρεί 18 τμήματα, δεδομένου ότι λειτουργούν ξεχωριστά γυναικεία τμήματα σε Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση και Rugby.[1]

Όμιλος Φιλομούσων (1899–1909)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Όμιλος Φιλομούσων

Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (1908–2022)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γ.Σ. Μακεδονικός (1908–1910)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Νοεμβρίου 1908 συγκλήθηκε η ιδρυτική γενική συνέλευση ενός νέου αθλητικού συλλόγου με την επωνυμία «Μακεδονικός Γυμναστικός Σύλλογος» από τα πρώην μέλη του αθλητικού τμήματος του Ομίλου Φιλομούσων. Στην πρώτη αυτή γενική συνέλευση ψηφίστηκε το καταστατικό του νέου αθλητικού συλλόγου, το οποίο αποτελούνταν από 36 άρθρα και εξελέγη το πρώτο διοικητικό συμβούλιο. Πρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ανέλαβε ο ιατρός Αλκιβιάδης Μάλτος, γραμματέας ο Ι. Αντωνιάδης και μέλη οι Π. Κοντογιάννης, Αιμ. Κόπανος, Δημήτριος Χατζόπουλος, Δημήτριος Κοντορέπας και Ιωάννης Κύρου. Μετά την πρώτη αυτή γενική συνέλευση οι άνθρωποι του αθλητικού συλλόγου ενημέρωσαν τις αρχές του οθωμανικού καθεστώτος και η αστυνομία επέτρεψε τη λειτουργία του αθλητικού συλλόγου με μία απλή άδεια.[5] Η ποδοσφαιρική ομάδα του Γ.Σ. Μακεδονικού προπονούνταν στο γυμναστήριο, στο Παπάφειο Ορφανοτροφείο και στα Καραγάτσια με προπονητή τον Ιούλιο Σαριδάκη. Πρώτος γυμναστής του αθλητικού συλλόγου ήταν ο Γ. Διακάκης.[6]

Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (1910–1912)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο αυτή στη Θεσσαλονίκη ανελίχθηκε το κίνημα των Νεότουρκων και οι πολιτικές συνθήκες ήταν ρευστές. Οι κάτοικοι των μη τουρκικών παροικιών της Θεσσαλονίκης δέχονταν έντονες πιέσεις για να αποβάλουν τα εθνικά χαρακτηριστικά και σύμβολα από τις δραστηριότητες τους. Σύμφωνα με τον νέο νόμο περί σωματείων, κάθε σύλλογος της Θεσσαλονίκης όφειλε να επανιδρυθεί υπό λιγότερο εμφανή εθνικά χαρακτηριστικά. Η αναφορά περί Μακεδονίας στον τίτλο του αθλητικού συλλόγου ενοχλούσε τις οθωμανικές αρχές, καθώς παρέπεμπε στις αλυτρωτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας, αλλά και στην ελληνικότητα της περιοχής.[5]

Το 1910 οι Αλκιβιάδης Μάλτος, Δημήτριος Κοντορέπας, Ιωάννης Κύρου και Αιμ. Κόπανος ανέλαβαν την ευθύνη, και με εντελώς αντικαταστατικό τρόπο, ήρθαν σε συνεννόηση με τις αρχές του καθεστώτος των Νεότουρκων, διαφοροποίησαν τον κανονισμό λειτουργίας και άλλαξαν την επωνυμία του αθλητικού συλλόγου σε «Οθωμανικός Ελληνικός Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής».[7] Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις τις αρχές του καθεστώτος των Νεότουρκων, εξελέγη νέο διοικητικό συμβούλιο υπό την προεδρία του εκδότη της εφημερίδας «Νέα Αλήθεια», Ιωάννη Κούσκουρα. Στις 13 Μαρτίου 1911 πραγματοποιήθηκε η επόμενη γενική συνέλευση όπου παρουσιάστηκε το νέο καταστατικό του αθλητικού συλλόγου.[5]

Για να επισημοποιήσει την υπόσταση του, ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης εγγράφηκε στον Σύνδεσμο Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (Σ.Ε.Γ.Α.Σ.) και όρισε πρώτο αντιπρόσωπο του τον Κ. Ψαροδήμο. Το 1910 και το 1911 στο γυμναστήριο του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκαν σχολικές γυμναστικές επιδείξεις και το 1911 έγιναν συγχρόνως αθλητικοί αγώνες. Οι επιδείξεις αυτές γίνονταν όχι μόνο για να επιδειχθεί η γυμναστική πρόοδος των αθλητών, αλλά επίσης ήταν μία εθνική εκδήλωση, όπου ο ελληνισμός της Θεσσαλονίκης συσπειρώνονταν και καμάρωνε τα εθνικά χρώματα καθώς τα γαλανόλευκα της ελληνικής σημαίας κοσμούσαν τις στολές των αθλητών.[6]

Ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης άρχισε να προκηρύσσει κάθε χρόνο εφηβικούς αθλητικούς αγώνες μεταξύ των ελληνικών σχολείων της Μέσης Εκπαίδευσης, δηλαδή του Γυμνασίου, του Παπαφείου Ορφανοτροφείου, του Λυκείου Νούκα και της Σχολής Κωνσταντινίδη. Οι πρώτοι από αυτούς τους αγώνες πραγματοποιήθηκαν στις 7 και 8 Απριλίου 1912 στο Γυμναστήριο, όπου συνολικά αγωνίστηκαν 169 αθλητές. Λίγους μήνες νωρίτερα, αναφέρεται στην εφημερίδα «Μακεδονία» ότι στις 28 Νοεμβρίου 1911 διεξήχθησαν ποδοσφαιρικοί αγώνες μεταξύ των μαθητών του Λυκείου εναντίον της μεικτής ομάδας του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης και των μαθητών του Ελληνικού Γυμνασίου. Το Λύκειο νίκησε τη μεικτή ομάδα με score 1–0. Ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης έστειλε έγγραφο προς τις συντεχνίες και τα ελληνικά εργατικά σωματεία, προτείνοντας στα μέλη τους να γυμνάζονται στον αθλητικό σύλλογο, ο οποίος έχαιρε της εκτίμησης της ελληνικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης.[6]

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1912 ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης διοργάνωσε τους Α΄ Ναυτικούς Αγώνες Θεσσαλονίκης οι οποίοι περιλάμβαναν κολυμβητικά αγωνίσματα και λεμβοδρομίες. Ο Οθωμανός ναύαρχος Τζαβήτ Μπέης έθεσε στη διάθεση των παραγόντων του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης κάθε πρόσφορο μέσο, ακόμα και το πολεμικό πλοίο «Φουάτ» για την επιτυχία των ναυτικών αγώνων. Στους αγώνες συμμετείχαν επίσης αθλητές της Γερμανικής Λέσχης, μεμονωμένοι αθλητές, επαγγελματίες κωπηλάτες, καθώς και ναύτες του οθωμανικού πολεμικού ναυτικού. Με εντολή του ναυάρχου σημαιοστολίστηκε όλη η περιοχή της πλατείας του Λευκού Πύργου και επετράπη να κοπεί εισιτήριο από τους θεατές της προκυμαίας.[5]

Μόλις 13 ημέρες μετά τους Α΄ Ναυτικούς Αγώνες Θεσσαλονίκης, που διοργάνωσε ο Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Με την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου κάθε αθλητική δραστηριότητα σταμάτησε. Τα περισσότερα μέλη του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης επιστρατεύτηκαν στον οθωμανικό στρατό. Ο πρόεδρος του Ο.Ε.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, Νικόλαος Κασάπης, ιατρός του οθωμανικού στρατού, αιχμαλωτίστηκε μετά από μερικές ημέρες από τον στρατό του Μαυροβουνίου.[5]

Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (1912–2022)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης απεικονίζει τον Ηρακλή του Λυσίππου.

Μόλις 36 ημέρες μετά τους Α΄ Ναυτικούς Αγώνες Θεσσαλονίκης, που διοργάνωσε ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης, ο ελληνικός στρατός έμπαινε στη Θεσσαλονίκη απελευθερώνοντας την πόλη μετά από 482 χρόνια σκλαβιάς. Στις 26 Οκτωβρίου 1912 ο Χασάν Ταχσίν Πασάς υπέγραψε το σύμφωνο παράδοσης της Θεσσαλονίκης στον ελληνικό στρατό.[5]

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η επιτροπή του Ηρακλή Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε στον πρίγκηπα Νικόλαο και έθεσε στη διάθεση των ελληνικών αρχών μία ομάδα 50 ατόμων, που δήλωσε εθελοντικά συμμετοχή. Η ευγενική άρνηση του πρίγκηπα Νικολάου έστρεψε την προσοχή της επιτροπής στην Ελληνική Χωροφυλακή. Ο Ν. Μάνος με τον Δημήτριο Κοντορέπα παρουσιάστηκαν στον αρχηγό της Δημόσιας Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, ο οποίος δέχθηκε τις υπηρεσίες των ανθρώπων του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και συγκρότησε σώμα 40 ατόμων για την οργάνωση περιπόλων μέσα στη Θεσσαλονίκη.

Το σώμα αυτό, που έφερε ιδιαίτερα διακριτικά, χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές και κυρίως για νυχτερινές περιπόλους. Επικεφαλής του σώματος ήταν ο Νικόλαος Χριστοδούλου και συμμετείχαν οι Θ. Βαλαούρης, Βασίλειος Ζαρκάδης, Ν. Ζουμετίκος, Θάνος, Αστ. Θωμάς, Θ. Καραγκουνίδης, Ν. Καραγκουνίδης, Κ. Καστρίτσης, Απόστολος Κοσμόπουλος, Ν. Κωνσταντινίδης, Ι. Νικολάου, Γ. Παπαβασιλείου, Θ. Παπαδέλης, Λ. Παπαδέλης, Α. Πετρίδης, Ι. Ρούσης, Ν. Σπύρης, Χ. Στέφου, Γεώργιος Σωτηριάδης, Χρ. Υφαντής, Α. Φιλιππίδης, Χρ. Φιλίππου, Φωκάς, Εμ. Χατζόγλου και αρκετοί άλλοι.[5]

Με την έναρξη του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου υπήρξαν αρκετοί οι οποίοι προσέτρεξαν στην Αθήνα, για να εγγραφούν σε λόχους εθελοντών και να πολεμήσουν για την πατρίδα. Όταν μερικά χρόνια αργότερα ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. ζήτησε από όλους τους αθλητικούς συλλόγους της Ελλάδας να του αναφέρουν τους πεσόντες ή τους τραυματίες αθλητές υπέρ της πατρίδας, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης στην από 31 Δεκεμβρίου 1913 επιστολή του, αφού δήλωσε ότι «δυστυχώς ο ημέτερος σύλλογος μέχρι σήμερον δεν έχει να επιδείξει μέλη και αθλητές αυτού πεσόντες υπέρ πατρίδος εις το Πεδίον της Τιμής», ανέφερε ως τραυματίες υπέρ της πατρίδας τους Γεώργιο Σωτηριάδη, αθλητή, Κ. Βολιώτη και Ν. Βρέττα. Ανέφερε επίσης ως αγωνιστές τους Νικόλαο Κασάπη, Βασίλειο Ζαρκάδη, Κ. Καστρίτση και τα μέλη του αθλητικού συλλόγου Π. Γκίνη, Θ. Καραγκουνίδη, Ν. Χρυσόπουλο, Ν. Αντωνιάδη, Φιλ. Βαζάκα, Ι. Μαντόπουλο, Γ. Σάγια, Ι. Μαλακασιώτη, Γ. Δόικο, Κ. Ρέντη, Π. Οικονομίδη, Γ. Παναγιώτου, Γ. Παχίνα, Ν. Πρατογιάννη, Θ. Γεωργίου, Ζ. Τομαζίνο, καθώς και τους προσκόπους Α. Νάστου και Π. Δαούτη.[5]

Το πρώτο πράγμα που αντιμετώπισαν οι παράγοντες του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ήταν το ζήτημα της αλλαγής της επωνυμίας. Και ενώ η επικρατούσα άποψη ήταν να επανέλθει ο αθλητικός σύλλογος στην παλαιά επωνυμία, τελικά στη γενική συνέλευση στις 24 και 26 Απριλίου 1913, υπερίσχυσε η άποψη να παραμείνει το όνομα του ημίθεου Ηρακλή της ελληνικής μυθολογίας, το οποίο συμβόλιζε τη δύναμη και τη ρώμη, στοιχεία που έπρεπε να προβάλει ο αθλητικός σύλλογος. Παράλληλα ψηφίστηκε νέος κανονισμός λειτουργίας ο οποίος αποτελούνταν από 54 άρθρα και για τη σύνταξη του χρησιμοποιήθηκαν οι κανονισμοί των αθλητικών συλλόγων της παλαιάς Ελλάδας, που ζητήθηκαν από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για τον λόγο αυτόν.[5]

Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης άλλαξε το καταστατικό του, αλλά η επίσημη αναγνώριση του από το κράτος της Ελλάδας άργησε να γίνει. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 281 περί σωματείων, ο αθλητικός σύλλογος έπρεπε να προσκομίσει πρακτικό ίδρυσης και πίνακα ονομάτων των ιδρυτών. Τα έγγραφα αυτά όμως δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης είχε ιδρυθεί επί οθωμανικού καθεστώτος, και εκτός από το καταστατικό υπήρχε μόνο η απλή άδεια που εκδόθηκε από την αστυνομία.

Τελικά, μετά από ανταλλαγές εγγράφων με τον πρόεδρο του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης αναγνωρίστηκε ως «Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής» και εγκρίθηκε το καταστατικό του με την απόφαση 1106 του 1914 του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καταχωρήθηκε στο βιβλίο αναγνωρισμένων σωματείων με αριθμό 1720 (παλαιός αριθμός 18) στις 11 Ιανουαρίου 1915, δηλαδή σχεδόν δυόμιση χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.[5]

Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908 (2020–Σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2020 ιδρύθηκε ο «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής 1908»[1][8] στα πρότυπα του παλαιού Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, αλλά χωρίς να κληρονομήσει τα χρέη του παλαιού αθλητικού σωματείου.[9][10][11][12][13][14][15][16][17][18] Στις 4 Φεβρουαρίου 2021 υπερψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το άρθρο 41 του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με αυτήν, η ακίνητη περιουσία στη Μίκρα Καλαμαριάς και στους Χορτατζήδες Θεσσαλονίκης πέρασε άνευ ανταλλάγματος στο αθλητικό σωματείο με την επωνυμία «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ο Ηρακλής 1908».[19][20]

Διοικητικό Συμβούλιο – Έφοροι Αθλητικών Τμημάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταία ενημέρωση: Απρίλιος 2024

Διοικητικό Συμβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθεί το διοικητικό συμβούλιο του Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908:[21][22][23][24]

Ιδιότητα Υπεύθυνος
Πρόεδρος Εφραίμ Κυριζίδης
Αναπληρωτής Πρόεδρος Χαράλαμπος Χατζηχαραλάμπους
Αντιπρόεδρος Ευάγγελος Μπερμπέρογλου
Γενικός Γραμματέας Γεώργιος Σερέφας
Ταμίας Αναστάσιος Δίγκας
Μέλη Αλέξανδρος Οικονομίδης
Γεώργιος Χατζηνάκος
Δημήτριος Τέης–Σιούτης
Ηλίας Ευθυμιάδης
Αναστάσιος Γκουλέτσος
Αναστασία Βαντσιούρη
Δημήτριος Βλάχος
Ηρακλής Θεοδώρου
Δημήτριος Πετρίδης
Θεόφιλος Πατέλης

Έφοροι Αθλητικών Τμημάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι έφοροι των αθλητικών τμημάτων του Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908:[21][25][26][27][24]

Ιδιότητα Υπεύθυνος
Έφοροι Καλαθοσφαίρισης Αλέξανδρος Οικονομίδης
Αναστασία Βαντσιούρη
Έφορος Πετοσφαίρισης Ευάγγελος Μπερμπέρογλου
Έφορος Υδατοσφαίρισης Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Έφορος Καλλιτεχνικής Κολύμβησης
Έφορος Κολύμβησης Αναστάσιος Γκουλέτσος
Έφορος Καταδύσεων Μαρία Μεταλλίδου
Έφορος Κλασικού Αθλητισμού Γεώργιος Σερέφας
Έφορος Ξιφασκίας Γεώργιος Μολυβίδης
Έφορος Judo Αλέξανδρος Σαμπρής
Έφορος Karate Αγγελική Κρουσταλούδη
Έφορος Jiu Jitsu
Έφορος Παγκρατίου

Έμβλημα – Χρώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο έμβλημα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης απεικονίζεται το άγαλμα του Ηρακλή του Λυσίππου. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα και το κεφαλαίο γράμμα Ήτα (Η) του ελληνικού αλφαβήτου.[2][3] Το 2017 παρουσιάστηκε το νέο έμβλημα του αθλητικού συλλόγου.[28] Τα χρώματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης είναι το μπλε και το λευκό, εμπνευσμένα από τη γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας, ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την οθωμανική αυτοκρατορία.

Αθλητικές Εγκαταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτο ιδιόκτητο γήπεδο (1908–1913)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναμνηστική στήλη για το πρώτο γήπεδο του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης κοντά στον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης.

Το 1908 η ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης εκτιμώντας το έργο το οποίο ανέλαβαν οι ιδρυτές του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, παραχωρήθηκε στον αθλητικό σύλλογο ένα μέρος του κοινοτικού γηπέδου στο τέρμα της παλαιάς οδού Δεσπεραί, όπου σήμερα είναι η αρχή του κεντρικού διαδρόμου του πάρκου που βρίσκεται κοντά στο κτήριο της Χ.Α.Ν.Θ.. Στο γήπεδο αυτό άρχισε η πρώτη οργανωμένη αθλητική κίνηση της Θεσσαλονίκης, και πήρε σαφή μορφή η εθνική δραστηριότητα των υπόδουλων Θεσσαλονικέων (από την οθωμανική αυτοκρατορία) και των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα.[29]

Το 1912 η εφορεία των σχολών διεκδίκησε τον κεντρικό αυτόν χώρο και ζήτησε την ανέγερση μεγάλου διδασκαλείου μαζί με οικοτροφεία. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αντέδρασε άμεσα με μακροσκελή επιστολή προς την κοινότητα. Οι συνεχόμενες ενέργειες του αθλητικού συλλόγου και των υποστηρικτών του συντέλεσαν ώστε η απόφαση για την ανέγερση του διδασκαλείου να μην πραγματοποιηθεί.[29]

Το 1913 η κοινότητα της Θεσσαλονίκης πήρε την απόφαση να παραχωρήσει οριστικά το γήπεδο στον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης για μία δεκαετία, μετά από τη θερμή υποστήριξη των μελών της, Ιωάννη Κούσκουρα και Ν. Μάνου, και των Μητροπολιτών Θεσσαλονίκης, Γενναδίου και Ιωακείμ Δ΄. Ωστόσο, στις 15 Ιουνίου 1913 απορρίφθηκε η απόφαση αυτή από τον Γενικό Διοικητή της Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ρακτιβάν ο οποίος έπεσε θύμα εισηγήσεων που δεν είχαν μελετηθεί.[29]

Δεύτερο ιδιόκτητο γήπεδο (1913–1950)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο 1913 ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος ενέκρινε, και με προσωπική μεσολάβηση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γενναδίου, την παραχώρηση ενός χώρου 15 στρεμμάτων απέναντι από το κεντρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης (σημερινό γενικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γεώργιος Γεννηματάς»), και δίπλα στην τουρκική Σχολή Ιδαδιέ όπου σήμερα βρίσκεται η πλατεία του Τμήματος Χημείας και η Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). Το οικόπεδο ισοπεδώθηκε και μεταφέρθηκαν τα όργανα γυμναστικής από το παλαιό γυμναστήριο. Στις 29 Ιανουαρίου 1915 συντάχθηκε το συμβόλαιο εκμίσθωσης του χώρου αυτού στον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης για την εγκατάσταση του γυμναστηρίου.[30][6]

Το γήπεδο αυτό αποτέλεσε τον μοναδικό για πάνω από μία δεκαετία χώρο άθλησης και διεξαγωγής αγώνων για τη Θεσσαλονίκη με εξαίρεση το διάστημα της μεγάλης πυρκαγιάς της Θεσσαλονίκης (1917–1919), όπου ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης διέθεσε το γήπεδο στους πυροπαθείς αλλά και στον Ερυθρό Σταυρό για να το μετατρέψει σε υπαίθριο νοσοκομείο. Από το 1916 το στάδιο του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης φιλοξενούσε πλέον και την ποδοσφαιρική ομάδα και έγινε ο βασικός χώρος όπου παιζόταν το ποδόσφαιρο στη Θεσσαλονίκη με τους συμμαχικούς στόλους της Entente να είναι σταθεροί θαμώνες στα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[30][6]

Η γειτνίαση του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης με το νεοσυσταθέν Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1925) δημιούργησε προβλήματα καθώς το πανεπιστήμιο αναπτυσσόταν και ήθελε επιπλέον χώρους. Το 1930 το Α.Π.Θ. προσπάθησε να διώξει τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης από τον χώρο και η πολιτεία ως μεσοβέζικη λύση κατέληξε στην από κοινού χρήση του σταδίου με τους φοιτητές να γυμνάζονται σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες. Οι προστριβές αυτές ήταν έντονες σε όλη τη δεκαετία του 1930 και το 1938 μετά από απόφαση του υπουργικού συμβουλίου το στάδιο αυτό παραχωρήθηκε στο Α.Π.Θ. για την επέκταση των εγκαταστάσεων του.[30][6]

Στις 15 Οκτωβρίου 1950 συνέβη η έξωση του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης από το γήπεδο του. Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης θα αντιμετώπιζε τον Γ.Σ. Μέγα Αλέξανδρο Θεσσαλονίκης σε αγώνα πρωταθλήματος της Α΄ Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1950–1951. Όμως, η αστυνομία κατόπιν υπόδειξης του Α.Π.Θ. εμπόδισε τους φιλάθλους να εισέλθουν στο γήπεδο του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ενώ απαγόρευσε και τη διεξαγωγή του αγώνα, με την αιτιολογία ότι ο χώρος ανήκει στο Α.Π.Θ..[31]

Από το 1950 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης δεν διαθέτει ιδιόκτητο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Ωστόσο, ο αθλητικός σύλλογος διαθέτει τις δύο μεγάλες γηπεδικές εγκαταστάσεις στην περιοχή των Χορτατζήδων της Θεσσαλονίκης και στη περιοχή της Μίκρας της Καλαμαριάς για την κατασκευή ενός μελλοντικού ιδιόκτητου γηπέδου μαζί με τις υπόλοιπες αθλητικές εγκαταστάσεις του.[32][33][34]

Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο
Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο: Αγωνιστική έδρα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

Το τμήμα ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούσε ως αγωνιστική έδρα το Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο της Θεσσαλονίκης από το 1960 έως το 2002, από το 2004 έως το 2012. Στις 6 Νοεμβρίου 1960 διεξήχθη ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Στην παρθενική του εμφάνιση κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη (2–1) απέναντι στον τυπικά γηπεδούχο Μ.Γ.Σ.Σ. Θερμαϊκό Θεσσαλονίκης για την 8η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1960–1961.[35]

Tο Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο είναι ένα πλήρες αθλητικό συγκρότημα πολλαπλών δραστηριοτήτων που καταλαμβάνει έκταση 106.534 τετραγωνικών μέτρων (τ.μ.).[36]

Το Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο περιλαμβάνει:[36]

  • Αίθουσες εκγύμνασης και εσωτερικός διάδρομος προθέρμανσης που λειτουργούν περιμετρικά του κεντρικού γηπέδου και κάτω από τις κερκίδες του σταδίου.
  • Τετραώροφο κτίριο διοίκησης με γραφεία, σουίτες επισήμων, χώρους δημοσιογράφων και οργανωμένη αίθουσα τύπου.
  • Ο αγωνιστικός χώρος και στα δύο γήπεδα είναι διαστάσεων 68×105 μέτρα με φυσικό χλοοτάπητα.

Το στάδιο διαθέτει:[36]

  • Photo-finish, αξονικά στη γραμμή τερματισμού
  • Εργομετρικό κέντρο
  • Ιατρείο
  • Dopping control
  • 2 χώρους πρώτων βοηθειών
  • 4 γυμναστήρια
  • Χώρο προθέρμανσης των αθλητών
  • Αίθουσες φυσιοθεραπείας
  • 2 υδρομασάζ
  • 4 σάουνες 8 ατόμων

Προπονητικό Κέντρο Μίκρας Καλαμαριάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το προπονητικό κέντρο της επαγγελματικής ομάδας ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης βρίσκεται στην περιοχή της Μίκρας της Καλαμαριάς, νοτιοανατολικά των εργατικών κατοικιών της Νέας Κρήνης της Καλαμαριάς, κοντά στην ακτή της θάλασσας του Θερμαϊκού κόλπου και περίπου στα 1000 μέτρα από την περιφερειακή τάφρο. Ο χώρος του προπονητικού κέντρου περιλαμβάνει δύο κομμάτια. Το πρώτο κομμάτι αποτελείται συνεχόμενα από 24.862,50 τ.μ. και 5.154 τ.μ. και το δεύτερο κομμάτι αποτελείται από 29.170 τ.μ., δηλαδή ο χώρος αυτός αποτελείται συνολικά από 59.126,50 τ.μ..[29]

Τον Ιούνιο 1968 το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος με έγγραφο του (αριθμός 5550 στις 16 Μαΐου 1968) προς τη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας του Υπουργείου Οικονομικών όριζε ότι στον χώρο των 59.126,50 τ.μ. είναι δυνατή η ανέγερση σταδίου, γυμναστηρίου, κτηρίων, κ.λπ. με κανονικό ύψος. Δηλαδή ότι με την κατασκευή αυτή δεν εμποδίζεται η πολεοδομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης και του ρυθμιστικού σχεδίου, και προέβλεπε αθλητικές εγκαταστάσεις στην παραθαλάσσια περιοχή με μόνο περιορισμό να διατηρηθεί η απόσταση του από τη θάλασσα του Θερμαϊκού κόλπου τουλάχιστον στα 25 μέτρα. Τέλος, ότι είναι δυνατή η παραχώρηση του συγκεκριμένου χώρου στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για την πραγμάτωση του παραπάνω σκοπού.[29]

Στις 1 Νοεμβρίου 2001 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια των γηπεδικών εγκαταστάσεων και του τριώροφου κτηρίου στο οποίο στεγάζονται οι λειτουργικές υπηρεσίες της επαγγελματικής ομάδας ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.[29][36]

Το προπονητικό κέντρο της Μίκρας Καλαμαριάς περιλαμβάνει:[29][36]

  • Τρία γήπεδα με χόρτο και προβολείς
  • Αποδυτήρια
  • Γυμναστήριο
  • Πλήρες εργομετρικό κέντρο
  • Γραφεία
  • Αίθουσες διδασκαλίας
  • Σάουνα
  • Πισίνα

Άλλα γήπεδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2002 έως το 2004 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούσε ως αγωνιστική έδρα το ιδιόκτητο γήπεδο του Α.Σ. Μακεδονικού Νεάπολης, λόγω της ανακαίνισης του Καυτανζογλείου Εθνικού Σταδίου εν όψει των επερχόμενων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2004 στην Αθήνα.[37]

Τμήμα Ποδοσφαίρου Ανδρών (1908–2012)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ηρακλής Θεσσαλονίκης (ποδόσφαιρο)

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύρια λήμματα: Ηρακλής Θεσσαλονίκης (καλαθοσφαίριση ανδρών) και Ηρακλής Θεσσαλονίκης (καλαθοσφαίριση γυναικών)
Η ανδρική ομάδα καλαθοσφαίρισης του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης το 1927.
Η άποψη από το εσωτερικό του Ιβανωφείου Κλειστού Γυμναστηρίου.

Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε το 1921.[38] Το 1928 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1927–1928 το οποίο υπήρξε και το πρώτο στην ιστορία του θεσμού στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Αμπατζόγλου, που ήταν και ένας από τους παίκτες της ομάδας που κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, υπήρξε ένα από τα δεκατρία ιδρυτικά μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (F.I.BA.), υπογράφοντας το πρακτικό ίδρυσής της το 1932.[39]

Το 1935 οι καλαθοσφαιριστές της Χ.Α.Ν.Θ. μεταγράφονται ομαδικά στον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ο οποίος κατακτά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1934–1935 για δεύτερη φορά στην ιστορία του συλλόγου.[39] Το 1936 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1935–1936. Το 1962 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατακτά τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1961–1962. Το 1964 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1963–1964. Η ομάδα καλαθοσφαίρισης παίδων κατάκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Παίδων 1975–1976.

To 1968 το τμήμα καλαθοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1967–1968. Το 1971 και το 1972 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1970–1971 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1971–1972 αντίστοιχα.

Το 1981 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1980–1981 και ηττήθηκε από την Α.Ε.Κ.. Το 1987 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Ιβανωφείου κλειστού γυμναστηρίου, το οποίο αποτελεί αγωνιστική έδρα των τμημάτων καλαθοσφαίρισης του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.[30][40] Το 1988 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ. Θεσσαλονίκης και αγωνίστηκε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1987–1988 καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση.

Το 1994 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1993–1994 και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Το 1995 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1994–1995 με κορυφαίο τον Walter Berry.[41] Το 1995 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1994–1995.

Το 1996 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1995–1996 και ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό, έχοντας στη σύνθεσή της τον Roy Tarpley και τον Xavier McDaniel, δύο καλαθοσφαιριστές με αξιόλογη θητεία στο N.B.A.. Το 1997 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1996–1997.

Το 1998 οι ομάδες καλαθοσφαίρισης εφήβων και παίδων κατέκτησαν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1997–1998 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων 1997–1998 αντίστοιχα. Κατά το τέλος της δεκαετίας, ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης συγκέντρωσε και ανέδειξε ορισμένους από τους πιο χαρισματικούς νεαρούς Έλληνες καλαθοσφαιριστές με κορυφαίο τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος εντάχθηκε στην ομάδα το 1999 και παρέμεινε έως το 2004.

Την αγωνιστική περίοδο 2000–2001 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης συμμετείχε στη F.I.BA. SuproLeague 2000–2001 και προκρίθηκε στις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Με τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης αγωνίζονταν εκείνη τη χρονιά ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, που υπήρξαν τέσσερις καλαθοσφαιριστές από τους στυλοβάτες των επιτυχιών της Εθνικής Ελλάδας, η οποία τα επόμενα χρόνια αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο F.I.BA. EuroBasket 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου στο F.I.BA. World Championship 2006.

Τμήμα Πετοσφαίρισης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύρια λήμματα: Ηρακλής Θεσσαλονίκης (πετοσφαίριση ανδρών) και Ηρακλής Θεσσαλονίκης (πετοσφαίριση γυναικών)
Matej Černič

Το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε το 1921. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης βίωνε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας του και μέσα στη δεκαετία 2001–2010 κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2001–2002, 2004–2005, 2006–2007, 2007–2008), 5 Κύπελλα Ελλάδας (1999–2000, 2001–2002, 2003–2004, 2004–2005, 2005–2006) και 4 Super Cup Ελλάδας (2004, 2005, 2007, 2008).

Αγωνίστηκε επίσης σε 5 final four του C.E.V. Champions League (2001–2002, 2003–2004, 2004–2005, 2005–2006, 2008–2009), εκ των οποίων τις τρεις τελευταίες χρονιές αγωνίστηκε στον τελικό. Κορυφαία στον ελληνικό χώρο τη δεκαετία αυτή υπήρξαν και τα τμήματα πετοσφαίρισης εφήβων και παίδων του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

Το 2012 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε στην Ερμούπολη το Κύπελλο Ελλάδας 2011–2012, το 6ο Κύπελλο Ελλάδας της ιστορίας του, χωρίς να χάσει set στο final 8. Επίσης, ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας 2011–2012, το 5ο Πρωτάθλημα Ελλάδας της ιστορίας του, αντιμετωπίζοντας τον Α.Ο. Φοίνικα Σύρου.[42]

Τμήματα Υγρού Στίβου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ηρακλής Θεσσαλονίκης (υγρός στίβος)
Ανδριάντας του Γεωργίου Ιβάνοφ στην Ξηροκρήνη της Θεσσαλονίκης.

Το τμήμα κολύμβησης ιδρύθηκε το 1908.[43] Κατά την περίοδο της κατοχής σημαντική υπήρξε η αντιστασιακή δραστηριότητα του Γεωργίου Ιβάνοφ, ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς.[44] Ο Γεώργιος Ιβάνοφ υπήρξε αθλητής του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης από το 1926 και αγωνίστηκε αρχικά στην ομάδα ποδοσφαίρου του. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την υδατοσφαίριση και την κολύμβηση που υπήρξε το άθλημα με το οποίο και διακρίθηκε.

Το 1945 επετράπη η ανέγερση ξύλινου παραπήγματος στον παραθαλάσσιο χώρο πίσω από το παλιό Κυβερνείο (σημερινό Λαογραφικό Μουσείο) το οποίο χρησιμοποιείτο ως αποδυτήριο του τμήματος κολύμβησης.[45] Το 1947 απομακρύνεται από εκεί και μεταφέρεται στη περιοχή της Σχολής Τυφλών. Το 1953 καθιερώθηκε η τέλεση των Πανθεσσαλονικείων Αγώνων προς τιμή του ήρωα Γεωργίου Ιβάνοφ.[46]

Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920[47] και το τμήμα υδατοσφαίρισης γυναικών ιδρύθηκε το 1989.[48] Το τμήμα καλλιτεχνικής κολύμβησης ιδρύθηκε το 1995.

Τμήμα Κλασικού Αθλητισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βούλα Πατουλίδου

Το τμήμα κλασικού αθλητισμού ιδρύθηκε το 1908.[43] Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1975 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1976 διπλασίασε τα πρωταθλήματα του συλλόγου επαναλαμβάνοντας την επιτυχία. Το 1979 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1979 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1979.

Το 1984, 1985, 1986 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1984, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1985 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1986 αντίστοιχα. Το 1989 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1989. Το 1990 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1990 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1990.

Το 1990 η Βούλα Πατουλίδου βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς. Το 1992 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1992 της Βαρκελώνης, η αθλήτρια του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα με εμπόδια.[49] Επίσης, βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς για δεύτερη φορά στην καριέρα της.

Το 2000 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2000 του Σίδνεϊ η δισκοβόλος του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[50] Το 2004 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας η δισκοβόλος του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[50]

Τμήμα Ξιφασκίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα ξιφασκίας ιδρύθηκε το 1972 από τον προπονητή Ιωάννη Καραμαζάκη, ο οποίος παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία του τμήματος έως το θάνατό του το 1978.[51] Το 1982 το τμήμα ξιφασκίας κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξίφους Μονομαχίας Ανδρών 1982 και το Κύπελλο Ξιφασκίας Γυναικών 1982, ενώ το 1983 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξιφασκίας Ανδρών 1983.

Τμήμα Judo[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα Judo ιδρύθηκε το 1979 με πρωτοβουλία των πρωτοπόρων του αθλήματος Δημοσθένη Κατσιάρη και Μάριου Καρδάτου.[52]

Τμήμα Rugby[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα rugby ανδρών ιδρύθηκε το 2004 και το τμήμα rugby γυναικών ιδρύθηκε το 2013.[53][54] Το 2013 το τμήμα rugby ανδρών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Union 2013 και 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας Rugby Sevens (2013, 2014). Το 2014 το τμήμα rugby γυναικών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Sevens 2014.

Τμήματα Karate, Jiu Jitsu & Παγκρατίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τμήματα Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu και Παγκρατίου δραστηριοποιούνται σε Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (Κ.Δ.Α.Π.) δωρεάν με voucher ή ιδιωτικά σε χώρους άθλησης και Dojo. Το 2023 υπάρχουν 120 παιδιά και αθλητές στην ακαδημία με ενεργή δράση στον αγωνιστικό χώρο. Δωρεάν συμμετοχή σε παιδιά από ιδρύματα και ορφανοτροφεία.[55]

Ανενεργά Τμήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Χειροσφαίρισης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα χειροσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε το 1994.[56]

Τμήμα Ποδηλασίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα ποδηλασίας επανιδρύθηκε το 1972.[57] Το 1976 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Ανοικτού Δρόμου 1976.

Τμήμα Πάλης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα πάλης επανιδρύθηκε το 1967. Το 2000 ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατακτά για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών 2000. Μέσα στη δεκαετία 2001–2010, ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε όλα τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών (2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010).[58]

Τμήμα Πυγμαχίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα πυγμαχίας ιδρύθηκε το 1965 με πρωτεργάτη τον πυγμάχο και προπονητή Τάκη Θωμαΐδη.[59]

Τμήμα Άρσης Βαρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα άρσης βαρών ιδρύθηκε το 1967.[60]

Τμήματα Hockey[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα hockey επί πάγου και το τμήμα roller in-line hockey ιδρύθηκαν το 2008.[61]

Οι ευρωπαϊκές επιτυχίες του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 5 συμμετοχές του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης στο final 4 του C.E.V. Champions League.

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης δεν έχει κατακτήσει κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών έχει βρεθεί 2 φορές στο final four του Κυπέλλου Σαπόρτα. Το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών έχει να επιδείξει 5 συμμετοχές στο final four του C.E.V. Champions League, εκ των οποίων οι 3 συμμετοχές ήταν στον τελικό. Τέλος, το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών έχει κατακτήσει το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων 1984–1985.

Περίοδος Ποδόσφαιρο Ανδρών Καλαθοσφαίριση Ανδρών Πετοσφαίριση Ανδρών
1984–1985 Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων
Κυπελλούχος
1994–1995 Κύπελλο Σαπόρτα
Ημιτελικός
1996–1997 Κύπελλο Σαπόρτα
Ημιτελικός
2001–2002 C.E.V. Champions League
3η θέση
2003–2004 C.E.V. Champions League
4η θέση
2004–2005 C.E.V. Champions League
Finalist
2005–2006 C.E.V. Champions League
Finalist
2008–2009 C.E.V. Champions League
Finalist

Τρόπαια Τμημάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Ποδοσφαίρου[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Πετοσφαίρισης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Υδατοσφαίρισης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Rugby[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Κλασικού Αθλητισμού[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (6 Τρόπαια): 1975, 1976, 1979,[80] 1984, 1985, 1986
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Γυναικών (1 Τρόπαιο): 1991
  • Κύπελλο Ελλάδας Στίβου Ανδρών (2 Τρόπαια): 1979, 1990
  • Κύπελλο Ελλάδας Στίβου Γυναικών (3 Τρόπαια): 1989, 1990, 1991
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Γυναικών (6 Τρόπαια): 1967, 1981, 1990, 1991, 1992, 2009
  • Πανελλήνιο Εαρινό Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (1 Τρόπαιο): 1980[81]
  • Πανελλήνιο Κύπελλο Επάθλων Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Στίβου Ανδρών (1 Τρόπαιο): 1965[82]
  • Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (47 Τρόπαια): 1948, 1949, 1955, 1958, 1959, 1960, 1961,[83] 1962, 1963, 1964,[84] 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970,[85] 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977,[86] 1978,[87] 1979, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1993, 1994, 1995, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013, 2014
  • Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων Συλλόγων Αθήνας-Πειραιά-Θεσσαλονίκης (1 Τρόπαιο): 1932
  • Πρωτάθλημα Στίβου Γ΄ Πανθεσσαλονίκειοι Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τρόπαιο): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Δ΄ Πανθρακικοί Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τρόπαιο): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Β΄ Παγχαλκιδικοί Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τρόπαιο): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Συλλόγων Βορείου Ελλάδος (1 Τρόπαιο): 1930
  • Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Χ.Α.Ν.Θ. (1 Τρόπαιο): 1931
  • Παμβορειοελλαδιτικοί Αγώνες Ανδρών (ελλιπής): 1959, 1968, 1980
  • Παμμακεδονικοί Αγώνες Ανδρών (ελλιπής): 1965 (17οι αγώνες)
  • Πανθεσσαλονίκειοι Αγώνες Ανδρών (ελλιπής): 1964, 1968 (28οι αγώνες), 1983
  • Πανθεσσαλονίκειοι Αγώνες Γυναικών (ελλιπής): 1983
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Εφήβων (Ομαδική Βαθμολογία): 1961[88]

Τμήμα Κολύμβησης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρωτάθλημα Κολύμβησης Σώματος Προσκόπων Μακεδονίας (1 Τρόπαιο): 1926
  • Πρωτάθλημα Κολυμβητικών Ημερίδων Θεσσαλονίκης (3 Τρόπαια): 1926, 1927, 1928

Τμήμα Ξιφασκίας[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Πάλης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Πυγμαχίας[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρωτάθλημα Β΄ Κατηγορίας Ανδρών Βορείου Ελλάδος (1 Τρόπαιο): 1975[89]

Τρόπαια Τμημάτων Υποδομών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Υποδομών Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Υποδομών Καλαθοσφαίρισης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Υποδομών Πετοσφαίρισης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων (8 Τρόπαια): 1997, 2002, 2003, 2007, 2008, 2009, 2010, 2018
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων (11 Τρόπαια): 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2010, 2012, 2013, 2015
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παμπαίδων (6 Τρόπαια): 2000, 2002, 2003, 2004, 2005, 2010
  • Πρωτάθλημα Εφήβων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (16 Τρόπαια): 1997, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013, 2014, 2015, 2018, 2019, 2024[93]
  • Πρωτάθλημα Παίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (15 Τρόπαια): 2001, 2002, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2024[94]
  • Πρωτάθλημα Παμπαίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (10 Τρόπαια): 2000, 2002, 2003, 2004, 2006, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013
  • Πρωτάθλημα Εφήβων Θεσσαλονίκης (1 Τρόπαιο): 1971[95]
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων (2 Τρόπαια): 2008, 2012
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (2 Τρόπαια): 2007, 2009
  • Πρωτάθλημα Νεανίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (5 Τρόπαια): 2007, 2008, 2009, 2011, 2012
  • Πρωτάθλημα Κορασίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (2 Τρόπαια): 2009, 2010
  • Πρωτάθλημα Παγκορασίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (1 Τρόπαιο): 2002

Τμήμα Υποδομών Υδατοσφαίρισης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Υποδομών Κλασικού Αθλητισμού[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων Ανδρών (4 Τρόπαια): 1984, 2008, 2012, 2013
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων (12 Τρόπαια): 1961, 1971, 1973, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 2012
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Παίδων (7 Τρόπαια): 1981, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων Γυναικών (2 Τρόπαια): 1990, 2009
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νεανίδων (1 Τρόπαιο): 1986
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Κορασίδων (1 Τρόπαιο): 1981
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Εφήβων (1 Τρόπαιο): 1987
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Νέων Ανδρών (1 Τρόπαιο): 1992
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Εφήβων (4 Τρόπαια): 1961,[96] 1963, 1968, 1994
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Νεανίδων (5 Τρόπαια): 1973, 1974, 1978, 1981, 1988
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Παγκορασίδων (1 Τρόπαιο): 1987
  • Πανθεσσαλονίκειο Πρωτάθλημα Στίβου Παίδων (1 Τρόπαιο): 1975[97]
  • Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Κ–20 (1 Τρόπαιο): 2023[98]
  • Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Κ–18 (1 Τρόπαιο): 2023[99]
  • Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Κ–16 (2 Τρόπαια): 2023,[100] 2024[101]

Τμήμα Υποδομών Κολύμβησης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης Εφήβων (2 Τρόπαια): 2008, 2009
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γενική Age Group (1 Τρόπαιο): 2016
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αγοριών Age Group (13 έως 16 ετών) (2 Τρόπαια): 2007, 2016
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης Νεανίδων (1 Τρόπαιο): 2017
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κοριτσιών Age Group (13 έως 16 ετών) (1 Τρόπαιο): 2015

Τμήμα Υποδομών Καταδύσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Α΄ και Β΄ Κατηγοριών (1 Τρόπαιο): 2023[102]
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γ΄ και Δ΄ Κατηγοριών (1 Τρόπαιο): 2023[102]
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γ΄ και Δ΄ Κατηγοριών Ανδρών–Γυναικών (1 Τρόπαιο): 2024[103]
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γ΄ και Δ΄ Κατηγοριών Γυναικών (1 Τρόπαιο): 2024[103]
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Open Κατηγορίας Γυναικών (1 Τρόπαιο): 2024[103]
  • Κύπελλο Άνοιξης (1 Τρόπαιο): 2023[104]

Τμήμα Υποδομών Πάλης[62][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πάλης Εφήβων (4 Τρόπαια): 1988, 1989, 1990, 1992

Σύνδεσμοι Φίλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργανωμένοι οπαδοί του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης στη Θύρα 10 του Καυτανζογλείου Εθνικού Σταδίου, σε έναν εντός έδρα αγώνα με τον Παναθηναϊκό.
Οργανωμένοι οπαδοί του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης σε έναν εκτός έδρας αγώνα με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικό στην εναρκτήρια αγωνιστική της αγωνιστικής περιόδου 2009–2010 της Super League στις 23 Αυγούστου 2009.

Ενεργοί Σύνδεσμοι Φίλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός Θεσσαλονίκης έχουν ανοίξει σύνδεσμοι οπαδών στο Ασβεστοχώρι, στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης (Βαλμάδα), στην Κοζάνη, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, στην Αθήνα, στο Κιλκίς, στη Δράμα, στην Καστοριά, στην Πτολεμαΐδα, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη, στη Νέα Φώκαια Χαλκιδικής και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Ανενεργοί Σύνδεσμοι Φίλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έντυπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρχαν εφημερίδες, περιοδικά και άλλα έντυπα που ασχολούνταν αποκλειστικά με θέματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το παλαιότερο ήταν η δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Φωνή του Ηρακλέους», από το 1973. Επίσης, όλα τα έντυπα εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη:[106]

(ε): έκδοση, (δ): διεύθυνση, (α): αρχισυνταξία, (σ): διεύθυνση σύνταξης

Τίτλος Περιγραφή Έτη έκδοσης Υπεύθυνοι Βασικοί συνεργάτες (κατά διαστήματα)
Φωνή του Ηρακλέους Δεκαπενθήμερη εφημερίδα 1973–; (ε) Κ. Παπαζαφειρίου
(α) Γ. Καράδαλης		 Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος
Φωνή των Γαλάζιων Δεκαπενθήμερη εφημερίδα 1980–; (ε) Α. Γροντάς
(α) Γ. Καράδαλης		 Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος
Γαλάζιος Κόσμος[107] Εβδομαδιαίο περιοδικό 1995 (ε) Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Γαλάζιοι» Α. Κοντογιαννάτος, Χ. Χαρίτων
Γαλάζιος Κόσμος Εβδομαδιαία εφημερίδα 1997–; (ε) Ιωάννης Καλτζίδης Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Παπάφη», Ιωάννης Καλτζίδης, Γ. Μαυρόπουλος, Γ. Παπαθανασίου, Θ. Περλεκίδης, Γ. Καράδαλης
Νέα του Ηρακλή Εβδομαδιαία εφημερίδα 2003–; (ε) Ιωάννης Καλτζίδης

Ραδιοφωνικός Σταθμός και Ραδιοφωνικές Εκπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2000 λειτουργούσε ο «Ανεξάρτητος Ραδιοφωνικός Σταθμός 91,7 FM» των οπαδών του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης (ο τωρινός ραδιοφωνικός σταθμός RSO 91,7 FM). Το 1996 ο Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Παπάφη» ήταν ο πρώτος οργανωμένος σύνδεσμος οπαδών σε όλη την Ελλάδα που είχε ραδιοφωνική εκπομπή στο «Metropolis 95.5 FM» κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή 7 με 9 μ.μ. Αργότερα, ραδιοφωνικές εκπομπές έκαναν επίσης ο Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Γαλάζιοι» και ο Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Κυανοί».

Άλλα αθλητικά σωματεία με το όνομα «Ηρακλής»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το όνομα «Ηρακλής», είτε αυτόνομα είτε επηρεασμένα από τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, έχουν δημιουργηθεί αθλητικά σωματεία σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Υπάρχουν ή υπήρξαν παλαιότερα οι εξής φερώνυμοι αθλητικοί σύλλογοι:

  1. Α.Σ. Ηρακλής Αμπελοκήπων
  2. Α.Ε. Ηρακλής Λάρισας
  3. Α.Μ.Σ. Ηρακλής Αγίων Θεοδώρων
  4. Α.Ο. Ηρακλής Ψαχνών
  5. Α.Π.Π.Σ. Ηρακλής Θυμιανών
  6. Α.Π.Σ. Ηρακλής Βερβένων
  7. Α.Π.Φ.Σ. Ηρακλής Χαλκίδας
  8. Α.Σ. Ηρακλής Ατσικής
  9. Α.Σ. Ηρακλής Βόλου
  10. Α.Σ. Ηρακλής Κοζάνης
  11. Α.Σ. Ηρακλής Πατρών
  12. Γ.Α.Σ. Ηρακλής Ποταμουδίων Καβάλας
  13. Γ.Σ. Ηρακλής Καβάλας
  14. Γ.Σ. Ηρακλής Λάρισας
  15. Γ.Σ. Ηρακλής Σερρών
  16. Ηρακλής Πτολεμαΐδας
  17. Π.Α.Ο. Ηρακλής Ελευσίνας
  18. Π.Α.Ο. Ηρακλής Ξυλοκάστρου
  19. Π.Ο. Ηρακλής Νεάπολης Νίκαιας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia2023.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2024. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Σήματα | Iraklakias.com». web.archive.org. 14 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Νικητιανός, Εμμανουήλ (2021). ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Η ΚΥΑΝΗ ΦΑΝΕΛΑ. Θεσσαλονίκη: UNOFFICIAL. 
  4. ↑ «Ο Ηρακλής, η ομάδα των «μπαγιάτηδων», γιορτάζει 114 χρόνια ιστορίας». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΑΚΛΗΣ. 1908-2008. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης του Δήμου Θεσσαλονίκης. 2008. ISBN 960-87344-6-0. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :20.
  7. ↑ «Ντοκουμέντο : Η επίσημη αναγνώριση του Ηρακλή – Iraklis1908.gr». www.iraklis1908.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 
  8. ↑ «Ο ΝΕΟΣ Γ.Σ.Θ. ΗΡΑΚΛΗΣ 1908 και η απόφαση της "κυανόλευκης" οικογένειας…». 
  9. ↑ «Βόμβα στον Ηρακλή: Κομπίνα 110 εκ.ευρώ με ύποπτα τιμολόγια - Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη». Βόμβα στον Ηρακλή. 1 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  10. ↑ «ΣΔΟΕ: Απάτη στον ΓΣ Ηρακλής με εικονικές χορηγίες και τιμολόγια 130 εκατ. ευρώ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 12 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  11. ↑ «Σε δύσκολη θέση ο Ηρακλής και 368 εταιρίες | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  12. ↑ «Ανακοίνωση 'Αυτόνομης Θύρας 10' για τις εξελίξεις στον Ηρακλή». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  13. ↑ «632 επιχειρήσεις στο κόλπο των εικωνικών τιμολογίων του Ηρακλή | Cityportal.gr». 22 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  14. ↑ Τhessports (29 Αυγούστου 2017). «Μισό δισ. ευρώ τα χρέη του Ηρακλή! - ThesSports» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  15. ↑ Παναγιώτης, Κακούρης (3 Ιουλίου 2019). «Άλλαξαν ΑΦΜ, γλίτωσαν τα χρέη και «παίζουν μπάλα»». Sofokleousin.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  16. ↑ «Θέος: «Τα χρέη, οι δυσκολίες και ο... άθλος του Ηρακλή!»». 
  17. ↑ «ΑΠ 594/2021 - ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΙΚΟΝΙΚΩΝ ΤΙΜΟΛΟΓΙΩΝ - ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ | Κοσματος - Λαμπακης». kosmatos-lampakis.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2023. 
  18. ↑ «Δημοσιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών νομικών προσώπων και οντοτήτων προς το Δημόσιο και τον e-Ε.Φ.Κ.Α. σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1, 2 και 4 του άρθρου 9 του ν.3943/2011 (ΦΕΚ Α' 66), όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με τις διατάξεις του άρθρου 42 του ν.4410/2016 (ΦΕΚ Α' 141), με ημερομηνία άντλησης των στοιχείων των οφειλών την 02/08/2023». 
  19. ↑ «Λύτρωση για τον Ηρακλή - Δόθηκε λύση στο πρόβλημα του Ερασιτέχνη». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  20. ↑ «Θέος: «Ενας άνθρωπος είπε ας μου πάρουν το σπίτι, αρκεί να σωθεί ο Ηρακλής!»». www.metrosport.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Διοίκηση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  22. ↑ «Ανακοίνωση για το νέο διοικητικό συμβούλιο στον Γ. Σ. Ηρακλής - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  23. ↑ «Ανακοίνωση Γ.Σ. Ηρακλής - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «Ανακοίνωση Γ.Σ. Ηρακλής - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  25. ↑ «Ανακοίνωση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  26. ↑ «Νέος έφορος στο τμήμα Τζούντο ο Α. Σαμπρής - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  27. ↑ «Ανακοίνωση Γ.Σ. Ηρακλής - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  28. ↑ «Αυτό είναι το νέο σήμα του ΓΣ Ηρακλής (VIDEO)». Thestival. 16 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 29,5 29,6 Καράδαλης, Γεώργιος (2002). ΗΡΑΚΛΗ Σαλονικιέ μου... 1899-2002. Ένας αιώνας ιστορικής πορείας. Θεσσαλονίκη: Metrosport Ε.Π.Ε. 
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 «Εγκαταστάσεις - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  31. ↑ «Σαν σήμερα: Η έξωση του ποδοσφαιρικού Ηρακλή από το γήπεδό του (docs)». 
  32. ↑ Partners, Takis Gavrilier &. «"Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης" Α' Φάση Κατασκευής Ποδοσφαιρικού Γυπέδου στη Μίκρα Θεσσαλονίκης | Takis Gavrilis & Partners Design Group | Ομάδα Μελετών Τάκης Γαβρίλης & Συνεργάτες». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  33. ↑ «ΦΑΚΕΛΟΣ». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  34. ↑ «Εξελίξεις για το γηπεδικό του Ηρακλή (video)». www.contra.gr. 17 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  35. ↑ Newsroom (11 Οκτωβρίου 2020). «Καυταντζόγλειο Στάδιο: 60 χρόνια προσφοράς στον αθλητισμό και τη Θεσσαλονίκη». Documento. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 36,3 36,4 «Εγκαταστάσεις - FC Iraklis». 1 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2023. 
  37. ↑ «Στο γήπεδο του Μακεδονικού στην Νέα Ευκαρπία μετακομίζει ο Ηρακλής». in.gr. 6 Ιουνίου 2002. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2023. 
  38. ↑ Οικονομίδης, Αλέξανδρος (2019). Η ιστορία του Ηρακλή στο μπάσκετ. Θεσσαλονίκη: Όμιλος 1899. σελ. 10. ISBN 978-618-83839-0-6. 
  39. ↑ 39,0 39,1 «Το θαύμα που ψάχνει ο Ηρακλής | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  40. ↑ «Ιβανώφειο». www.stadia.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  41. ↑ «European Cup 1994-95». www.linguasport.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  42. ↑ «Τυπικά πρωταθλητής ο Ηρακλής». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  43. ↑ 43,0 43,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :3.
  44. ↑ «Φωτογραφικό αρχείο μέχρι 1975». web.archive.org. 18 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  45. ↑ «Η ιστορία από το 1940 έως το 1970». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  46. ↑ «Συνοπτική ιστορία του κολυμβητικού τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  47. ↑ «Υδατοσφαίριση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  48. ↑ «Η ιστορία του τμήματος Πόλο Γυναικών». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  49. ↑ «Βούλα Πατουλίδου:Το χρυσό κορίτσι του Ηρακλή». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  50. ↑ 50,0 50,1 «Τασούλα Κελεσίδου:Δίσκος από ασήμι». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  51. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  52. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  53. ↑ «ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΑΓΚΜΠΥ / IRAKLIS RUGBY». Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  54. ↑ «Η ομάδα ράγκμπι Γυναικών στο Iraklis-press24:Όπως και να χει οι δεσμοί εντός και εκτός γηπέδου είναι αυτοί που μας κρατάνε ενωμένες». iraklis-press24.gr. 27 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  55. ↑ «Καράτε-Jiu Jitsu - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  56. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  57. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  58. ↑ «Η πρόσφατη ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  59. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  60. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  61. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  62. ↑ 62,00 62,01 62,02 62,03 62,04 62,05 62,06 62,07 62,08 62,09 62,10 62,11 62,12 62,13 62,14 62,15 «Τίτλοι - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2024. 
  63. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 26/5/1970, σελίδα: 5
  64. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 6/8/1957, σελίδα: 4
  65. ↑ «ΗΡΑΚΛΗΣ | ΥΠΕΡπρωταθλητής Γ2 Ανδρών. Ανέβηκαν επίσης στην Γ1 κατηγορία ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΟΘ και ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΑΝΩ ΠΟΛΗΣ». Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  66. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 6/7/1971, σελίδα: 4
  67. ↑ Βαλσάμη, Σοφία (12 Απριλίου 2023). «Ο Ηρακλής κέρδισε την άνοδο στην Α1 Γυναικών (pics,vid)». Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2024. 
  68. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 16/7/1968, σελίδα: 5
  69. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 26/5/1971, σελίδα: 4
  70. ↑ «O ΝΕΟΣ ΓΣ ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ Β΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΔΡΩΝ - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 7 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2024. 
  71. ↑ «Ο Νέος ΓΣ Ηρακλής Κυπελλούχος Ανδρών ΕΠΕΣΘ - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 19 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2024. 
  72. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 29/9/1960, σελίδα: 5
  73. ↑ «Ο Ηρακλής πρωταθλητής Β' Εθνικής Γυναικών, 3-0 το Πειραματικό - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 3 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2024. 
  74. ↑ «Ο Ηρακλής κυπελλούχος Γυναικών, 3-1 το Πειραματικό - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 13 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2024. 
  75. ↑ «Ο Ηρακλής πρωταθλητής Τοπικής Γυναικών, 3-2 τον Εθνικό Πυλαίας - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 2 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2024. 
  76. ↑ «Ο Ηρακλής Πρωταθλητής 2ης Τοπικής Γυναικών, 3-0 τον Εθνικό Πυλαίας - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 17 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2024. 
  77. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 14/7/1974, σελίδα: 14
  78. ↑ Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», Φύλλο: 25/8/1954
  79. ↑ Εφημερίδα «Μακεδονία», Φύλλο: 1/9/1959, σελίδα: 4
  80. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 17/7/1979, σελίδα: 4
  81. ↑ Εφημερίδα «Μακεδονία», Φύλλο: 15/4/1980, σελίδα: 4
  82. ↑ «Εφημερίδα «Έθνος», Φύλλο: 20/9/1965, σελίδα: 8». 
  83. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 18/4/1961, σελίδα: 7
  84. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 28/4/1964, σελίδα: 5
  85. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 3/11/1970, σελίδα: 9
  86. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 26/4/1977, σελίδα: 4
  87. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 25/4/1978, σελίδα: 4
  88. ↑ Εφημερίδα «Μακεδονία», Φύλλο: 7/3/1961, σελίδα: 4
  89. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 27/2/1975, σελίδα: 6
  90. ↑ Team, Onsports (12 Μαΐου 2019). «Πρωταθλήτρια στη Football League η Κ19 του Ηρακλή! (photos+video)». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2024. 
  91. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 2/7/1976, σελίδα: 4
  92. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 26/5/1970, σελίδα: 5
  93. ↑ «Ο Ηρακλής πρωταθλητής Κ21 Αγοριών, 3-0 τον ΠΑΟΚ - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 6 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2024. 
  94. ↑ «Ο Ηρακλής πρωταθλητής Κ18 Αγοριών, 3-1 τον ΠΟ Μουδανιών - ΕΝΩΣΗ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ». 21 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2024. 
  95. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 21/5/1971, σελίδα: 6
  96. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 7/3/1961, σελίδα: 4
  97. ↑ Εφημερίδα «Ελευθερία», Φύλλο: 8/7/1975, σελίδα: 4
  98. ↑ «Πρώτος στο διασυλλογικό πρωτάθλημα Κ20 ο ΗΡΑΚΛΗΣ ! - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  99. ↑ «Πρώτος στο διασυλλογικό πρωτάθλημα Κ18 ο ΗΡΑΚΛΗΣ. - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  100. ↑ «Πρώτος στο διασυλλογικό πρωτάθλημα Κ16 ο ΗΡΑΚΛΗΣ. - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  101. ↑ «Πρώτος στο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Στίβου Κ16 ο Ηρακλής! - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024. 
  102. ↑ 102,0 102,1 «Ενιαίο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Καταδύσεων Ανδρών – Γυναικών και Κατηγοριών Α', Β', Γ', Δ' και Ε' (Προαγωνιστική) 15-18/6/2023 OAKA». koe.org.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2024. 
  103. ↑ 103,0 103,1 103,2 «Εξαιρετικές εμφανίσεις και τρεις «πρωτιές» στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Καταδύσεων - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  104. ↑ «ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΝΟΙΞΗΣ Κυπελλούχος ο Νέος Ηρακλής, ίδια (4) χρυσά με τους Πέντε Κύκλους, αλλά περισσότερα ασημένια (pics)». koe.org.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2024. 
  105. ↑ «ΙΣΤΟΡΙΚΟ». apache club 1999. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. 
  106. ↑ Γιώργος Η. Κουσουνέλος, Λεξικό ελληνικού αθλητικού Τύπου 1894-2004 • Εφημερίδες, περιοδικά, έντυπα, βασικοί συνεργάτες, Εκδόσεις Διόπτρα, Αθήνα 2004, ISBN 960-3642-57-6, σελ. 67, 101 και 148
  107. ↑ «ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΘΥΡΑ 10: "Γαλάζιος Κόσμος" τεύχος 9». ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΘΥΡΑ 10. 10 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2023. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Καράδαλης, Γεώργιος (2002). ΗΡΑΚΛΗ Σαλονικιέ μου... 1899-2002. Ένας αιώνας ιστορικής πορείας. Θεσσαλονίκη: Metrosport Ε.Π.Ε. 
  • ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΑΚΛΗΣ. 1908-2008. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης του Δήμου Θεσσαλονίκης. 2008. ISBN 960-87344-6-0. 
  • Νικητιανός, Εμμανουήλ (2021). ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Η ΚΥΑΝΗ ΦΑΝΕΛΑ. Θεσσαλονίκη: UNOFFICIAL. 
  • Οικονομίδης, Αλέξανδρος (Δεκέμβριος 2022). Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Απ’ την ίδρυση ως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θεσσαλονίκη: UNOFFICIAL. ISBN 978-618-00-4270-2. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσημοι ιστότοποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Social Media – Επίσημες σελίδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής»
Ομαδικά Τμήματα Ανδρών
Ομαδικά Τμήματα Γυναικών
Ατομικά Τμήματα
Διοικητικό Συμβούλιο
  • Εφραίμ Κυριζίδης (Πρόεδρος)
  • Χαράλαμπος Χατζηχαραλάμπους (Αναπληρωτής Πρόεδρος)
  • Ευάγγελος Μπερμπέρογλου (Αντιπρόεδρος)
  • Γεώργιος Σερέφας (Γενικός Γραμματέας)
  • Αναστάσιος Δίγκας (Ταμίας)
  • Αλέξανδρος Οικονομίδης (Μέλος)
  • Γεώργιος Χατζηνάκος (Μέλος)
  • Δημήτριος Τέης–Σιούτης (Μέλος)
  • Ηλίας Ευθυμιάδης (Μέλος)
  • Αναστάσιος Γκουλέτσος (Μέλος)
  • Αναστασία Βαντσιούρη (Μέλος)
  • Δημήτριος Βλάχος (Μέλος)
  • Ηρακλής Θεοδώρου (Μέλος)
  • Δημήτριος Πετρίδης (Μέλος)
  • Θεόφιλος Πατέλης (Μέλος)
    • Έφοροι Αθλητικών Τμημάτων
  • Αλέξανδρος Οικονομίδης & Αναστασία Βαντσιούρη (Καλαθοσφαίριση)
  • Ευάγγελος Μπερμπέρογλου (Πετοσφαίριση)
  • Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης (Υδατοσφαίριση & Καλλιτεχνική Κολύμβηση)
  • Αναστάσιος Γκουλέτσος (Κολύμβηση)
  • Μαρία Μεταλλίδου (Καταδύσεις)
  • Γεώργιος Σερέφας (Κλασικός Αθλητισμός)
  • Γεώργιος Μολυβίδης (Ξιφασκία)
  • Αλέξανδρος Σαμπρής (Judo)
  • Αγγελική Κρουσταλούδη (Karate, Jiu Jitsu & Παγκράτιο)
    • Ιδιοκτήτες Αθλητικών Ανωνύμων Εταιρειών
    Πρόεδροι Αθλητικών Ανωνύμων Εταιρειών
    Αγωνιστικές Έδρες Τμημάτων
    Αθλητές
    Προπονητές
    Αξιομνημόνευτοι Αθλητές
    Σύνδεσμοι Φίλων
  • Αυτόνομη Θύρα 10
  • Iraklis Asvestochori Club
  • Iraklis Athens Club
  • Λέσχη Φίλων Ηρακλή
  • Όμιλος 1899
    • Διάφορα
    π • σ • ε Ελληνικοί αθλητικοί σύλλογοι με διεθνή τρόπαια
    Πρωταθλήματα Ευρώπης
    Ποδόσφαιρο
    Νέων
    Καλαθοσφαίριση
    Ανδρών
    Υδατοσφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Παράκτια Χειροσφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Avant Garde (1)
    Κύπελλα Ευρώπης
    Καλαθοσφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Πετοσφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Υδατοσφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Χειροσφαίριση
    Ανδρών
    Πάλη
    Ανδρών
    Επιτραπέζια Αντισφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Super Cup Ευρώπης
    Υδατοσφαίριση
    Ανδρών
    Γυναικών
    Διηπειρωτικά Κύπελλα
    Καλαθοσφαίριση
    Ανδρών
    Βαλκανικά Κύπελλα
    Ποδόσφαιρο
    Ανδρών
    Roller Hockey
    Ανδρών
    Π.Α.Ο.Κ. (1) · Άρης (1)
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γυμναστικός_Σύλλογος_Θεσσαλονίκης_«ο_Ηρακλής»&oldid=10559082"